Hervorming van de zorg

Met het Integraal Zorgakkoord (IZA) en zijn voorgangers wil de overheid regionale samenwerking aanjagen om zo de zorg goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. Daarvoor worden ook harde deadlines gesteld.

De kloof tussen de zorgvraag en het zorgaanbod wordt steeds groter. Door de zorg anders te organiseren wordt er al veel bereikt. Maar dit is niet genoeg. De zorgkloof verkleinen we alleen als de samenleving gezonder wordt. Met overkoepelende gezondheidsdoelen kunnen de overheid en de hele samenleving hier gericht aan werken. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) pleit om die reden in de Stand van de zorg 2024 voor het wettelijk vastleggen van niet-vrijblijvende gezondheidsdoelen.

Publieke gelden bestemd voor de zorg, horen ook aan zorg te worden besteed. Helaas is dat lang niet altijd het geval. Dat blijkt onder meer uit een interessant onderzoek door de Algemene Rekenkamer in 2022 naar de effectiviteit van zorgfraudebestrijding ‘Een zorgelijk gebrek aan daadkracht’. Ook verschijnen hierover regelmatig berichten in de media.

Gemeenten of zorgverzekeraars financieren de levering van zorg via diverse vergoedingen als zorgprestaties, indicaties of zorgzwaartepakketten. Naast het bekostigen van zorg financieren zij ook veel andere taken voor meer kwaliteit zoals de organisatie van aanspreekbare teams in de wijkverpleging, passende zorg binnen de medisch specialistische zorg of het opleiden van nieuwe zorgmedewerkers. Hiervoor maken deze financiers gebruik van verschillende financieringswijzen, zoals een opslag op het tarief, een reservering op het integrale tarief, een taakgerichte lumpsumfinanciering of transformatiegelden.

Zoals iedereen vast nog weet is de jeugdzorg in 2015 op zijn kop gezet door de verantwoordelijkheid bij de gemeenten te beleggen. De decentralisatie is tot stand gebracht met de gedachte dat de gemeente zelf het beste in staat is om op lokaal niveau maatwerk te leveren en domeinoverstijgend te werken. Dit heeft veel ten goede veranderd, maar heeft helaas niet opgeleverd waar op gehoopt was.

De gemeente Den Haag zette 1 januari dit jaar een spannende stap. Met een koerswijziging in de jeugdzorg werd het aantal aanbieders teruggedrongen om zo de versnippering in het sociaal domein tegen te gaan. PONT Zorg & Sociaal volgt de gemeente in dit traject in een speciale reeks artikelen. Dit is deel 2: waar liep Den Haag het afgelopen half jaar tegenaan?

Vanaf 2026 worden Nederlandse gemeenten geconfronteerd met een financiële uitdaging van €2,5 miljard door geplande rijks bezuinigingen. Deze enorme besparingen dwingen gemeenten tot drastische bezuinigingen op vele essentiële diensten, wat grote zorgen oproept over de continuïteit en kwaliteit van lokale voorzieningen en zorg.

Digitalisering in zorginstellingen biedt talloze voordelen: van verbeterde cliëntervaringen, een hogere medewerkerstevredenheid tot efficiëntere bedrijfsvoering. Alleen hoe leidt u de implementatie in goede banen? En hoe zorgt u ervoor dat u uw geld goed investeert en dat innovaties echt tot verbeteringen leiden? In dit artikel geven we een aantal praktische tips voor een succesvolle implementatie van digitalisering in de zorg.

Het jeugdzorgsysteem in Nederland staat al tijden onder druk, waardoor kinderen en jongeren met onder andere mentale gezondheidsproblemen vaak erg lang moeten wachten op passende hulp. Nieuw promotieonderzoek van drs. Mariëlle Blanken (Tilburg University) legt knelpunten in het huidige systeem bloot en laat zien wat er nodig is voor een toekomstbestendig jeugdzorgsysteem: “Gemeenten moeten netwerksamenwerking serieus nemen en actief sturen op het samenspel van relaties tussen organisaties in het jeugddomein. Dit vraagt om stevig leiderschap.”