Uit het onderzoek komt naar voren dat zowel burgers als beleidsmakers het belangrijk vinden dat mensen autonoom zijn in hun keuzes over sport en beweging. Mensen moeten dus vrij zijn om te kiezen. Tegelijkertijd delen zij het ook beeld dat er een verschil is tussen wat mensen willen en wat ze uiteindelijk doen en dat het voor mensen veel uitmaakt of andere mensen in hun omgeving veel bewegen en je dat samen kan doen.

Het autonome mensbeeld weegt zwaar in de voorkeuren voor beleid: de overheid wordt vooral een faciliterende rol toebedeeld, die vooral niet ‘betuttelend’ of dwingend moet zijn. Dat burgers deze voorkeur delen is positief voor de herkenbaarheid van het sport- en beweegbeleid. Tegelijkertijd schuilt er een risico in dit gedeelde mensbeeld. Deze consensus heeft er tot nu toe niet toe geleidt dat mensen voldoende zijn gaan bewegen en kan er voor zorgen dat beleidsoplossingen die op gespannen voet staan met het autonome mensbeeld worden gemist.

Welke opties heeft de overheid binnen het sport- en beweegbeleid?

De overheid kan allereerst mogelijkheden zoeken binnen het dominante mensbeeld, waarbij het beleid wordt versterkt met kleine stappen die op draagvlak kunnen rekenen, bijvoorbeeld door het actief maar vrijblijvend stimuleren van bewegen en/of sporten op het werk, of bewegen een grotere rol te laten spelen in het onderwijs.

Ook kan het onderliggende mensbeeld kan ter discussie worden gesteld. Want het blijkt voor veel mensen niet eenvoudig uit zichzelf voldoende te gaan bewegen, ook als ze dit zelf willen. Dat zou betekenen daadkrachtiger beleid te voeren, met het risico dat mensen dit betuttelend zullen vinden.

Aan een dominant mensbeeld is moeilijk te ontkomen zonder het bewust onder ogen te zien en in andere oplossingsrichtingen te denken. Dat geldt niet alleen voor sport- en beweegbeleid, maar ook voor andere vraagstukken waar het idee van een terughoudende, maar faciliterende overheid en een autonome en verantwoordelijke burger een grote rol speelt.

Voor meer verdieping PONT | Zorg & Sociaal , opent in nieuw tabblad

Gerelateerd nieuws

SCP overheid, verwacht niet teveel van zelfredzaamheid en participatie van ouderen

Veel ouderen doen volop mee aan de samenleving. Ze zetten in op hun zelfstandigheid en gezondheid, doen vrijwilligerswerk, zorgen voor (klein)kinderen en sluiten aan bij ouderengroepen voor sociaal contact. Uit het onderzoek Doe je mee?! – Perspectieven op 'zinvolle' participatie van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) blijkt dat beleid uit moet gaan van realistische verwachtingen als het gaat over het stimuleren van ouderen om langer zelfstandig te blijven en mee te doen aan de samenleving. Het is belangrijk rekening te houden met het feit dat ouder worden niet volledig maakbaar is en dat er grenzen zitten aan meedoen.

Zorg & Sociaal

NJCM waarschuwt dat Europese digitale ‘vereenvoudiging’ kan leiden tot aantasting mensenrechten

Onlangs zijn er voorstellen van de Europese Commissie om Europese digitale regels aan te passen uitgelekt (‘Digital Omnibus’). De Commissie beoogt met dit Omnibus-pakket een administratieve vereenvoudiging door middel van het wijzigen van bestaande wetgeving, waaronder de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), ePrivacy-richtlijn en de AI-Act.

Volgens mij kunnen we prima zonder economische groei, zei de bankier

Wat als vooruitgang niet langer in euro’s wordt gemeten? Econoom Ernst Hobma schetst een alternatief.

Gepseudonimiseerde of geanonimiseerde gegevens? Hof van Justitie van de Europese Unie geeft duidelijkheid

In een eerdere blog schreef ik over de uitspraak van het Gerecht van de Europese Unie waarin opheldering werd gegeven over de vraag wanneer een gegeven als voldoende anoniem mag worden beschouwd en daarmee niet langer een persoonsgegeven is. In een recent arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie ('HvJ EU') wordt deze uitspraak van het Gerecht echter herzien. Het HvJ EU oordeelt opnieuw in de discussie rondom pseudonieme en anonieme persoonsgegevens.