Op wie is de richtlijn van toepassing?

De toegankelijkheidsregels hebben betrekking op een breed scala aan producten en diensten, waaronder bepaalde financiële diensten. Deze diensten moeten toegankelijk zijn voor personen met een handicap. Dit zijn personen met een fysieke, mentale, intellectuele of zintuiglijke beperkingen die niet volledig effectief kunnen deelnemen aan de samenleving in hun interacties met anderen.

De financiële organisaties die binnenkort aan de toegankelijkheidsvereisten moeten voldoen zijn: aanbieders van hypothecair of consumptief krediet; beleggingsondernemingen die beleggingsdiensten verlenen als bedoeld in de onderdelen a tot en met d van de definitie van 'verlenen van een beleggingsdienst' als bedoeld in artikel 1:1 Wft; banken die betaalrekeningen (en aanverwante faciliteiten) aanbieden; en betaaldienstverleners die betaaldiensten verlenen of elektronisch geldinstellingen die elektronische geld uitgeven.

Andere financiële diensten moeten ook voldoen aan de toegankelijkheidsvereisten. De nieuwe richtlijn verwijst naar "e-commercediensten". Dit betekent dat toegankelijkheidsregels ook van toepassing zijn wanneer diensten op afstand, via websites of op basis van mobiele apparaten aan een consument worden geleverd. Denk bijvoorbeeld aan een bedrijf dat spaarrekeningen aanbiedt via een online omgeving.

Voor bestaande diensten geldt een overgangsregeling van vijf jaar. Bestaande diensten hoeven daarom tot 28 juni 2030 niet aan de toegankelijkheidseisen te voldoen.

Uitzondering voor micro-ondernemingen

Micro-ondernemingen hoeven hun diensten niet toegankelijk te maken. Dit zijn bedrijven met minder dan 10 werknemers en een jaarlijkse omzet van maximaal €2 miljoen.

Er geldt ook een uitzondering als de naleving van de richtlijn tot een onevenredige last zou leiden. Wel is de dienstverlener verplicht om dit schriftelijk te onderbouwen met legitieme redenen. Het ontbreken van tijd, prioriteit of kennis mag niet als reden worden opgevoerd. Ook moeten de toegankelijkheidsvoorschriften die geen onevenredige last veroorzaken gewoon worden toegepast. De dienstverlener is verplicht om dit iedere vijf jaar opnieuw te toetsen.

Wat houden de nieuwe regels in?

Financiële ondernemingen moeten procedures hebben om ervoor te zorgen dat haar diensten toegankelijk zijn en blijven voor personen met een handicap. De organisatie moet er bijvoorbeeld voor zorgen dat informatie begrijpelijk is en op meer dan één zintuiglijke manier beschikbaar wordt gesteld, en dat elektronische ondertekening mogelijk is.

Daarnaast moet de organisatie rekening houden met veranderingen in haar diensten. Dit kan bijvoorbeeld door toegankelijkheidseisen op te nemen in het product approval proces.

Informatie die over de financiële dienst die aan consumenten wordt verstrekt, moet ook voldoen aan de toegankelijkheidsvereisten. Dat betekent onder andere dat informatie via meer dan één zintuiglijk kanaal beschikbaar moet worden gesteld, en dat deze begrijpelijk moet zijn (maximaal B2 taalniveau). Niet-tekstuele inhoud moet worden aangevuld met een alternatieve weergave van die inhoud. Instructievideo’s moeten bijvoorbeeld ondertiteld worden.

De toegankelijkheidsvoorschriften gelden ook voor identificatiemethoden, paslezers, elektronische handtekeningen en betalingsdiensten, omdat deze nodig zijn voor het sluiten van transacties. Ook moeten websites en diensten op mobiele apparatuur toegankelijk worden gemaakt, door ze waarneembaar, bedienbaar, begrijpelijk en robuust te maken.

Aanpassing algemene voorwaarden

De grootste uitdaging zit hem in de aanpassing van de algemene voorwaarden. Deze moet minimaal onderstaande informatie bevatten: een algemene beschrijving van de dienst in toegankelijk formaat; uitleg over hoe de dienst werkt; en een beschrijving van de manier waarop wordt voldaan aan de toepasselijke Annex I toegankelijkheidsvereisten.

De voorbereiding

Financiële ondernemingen hebben dus nog iets minder dan een jaar om aan de regels te gaan voldoen. Van Geelen adviseert om nu al te beginnen met het in kaart brengen van de producten en diensten die vallen onder de toegankelijkheidsvoorschriften, en om na te gaan of de informatie rondom deze diensten in meer dan een zintuiglijk kanaal beschikbaar is.

Ook adviseert ze om alle communicatie aan een controle te onderwerpen: is alles geschreven in begrijpelijke taal (maximaal B2)? Wacht hier vooral niet te lang mee, want het herschrijven van informatie en aanpassen van algemene voorwaarden kost tijd, dat geldt ook voor het aanpassen van websites en andere mobiele applicaties

Gerelateerd nieuws

AI en Auteursrecht: waarom een uitspraak uit München alles verandert

Op 11 november 2025 deed het Landesgericht München uitspraak in een zaak die de juridische wereld én de techsector op scherp zet: GEMA tegen OpenAI (zaaknummer 42 O 14139/24). Het ging om de vraag of het gebruik van auteursrechtelijk beschermde songteksten door generatieve AI-modellen zoals ChatGPT in strijd is met het auteursrecht. Het antwoord van de rechtbank? Ja. En dat is best baanbrekend.

Hoe je met privaatrecht duurzaam bouwen écht kunt borgen

De druk op duurzaam bouwen groeit. Gemeenten willen verder gaan dan het wettelijk minimum en ontwikkelaars zoeken duidelijkheid: wat móet, wat mág en waar is ruimte om samen méér te doen?

Omgeving

Welzijn en sociale cohesie cruciaal voor weerbaarheid bij toekomstige crisis

Welzijn en sociale cohesie zijn belangrijke pijlers voor hoe de samenleving bestand is tegen een crisis, zoals een pandemie. Het is daarom belangrijk om hier voortdurend aandacht voor te hebben, zowel voor, tijdens als na een crisis. Ook draagt het (h)erkennen van leed door crises bij aan de veerkracht van de samenleving. Dat concludeert het Netwerk Gezondheidsonderzoek na Rampen (Netwerk GOR) bij het afronden van de Integrale Gezondheidsmonitor COVID-19, het onderzoeksprogramma (2021-2025) over de impact van de coronapandemie op de gezondheid.

Zorg & Sociaal

Huis voor Klokkenluiders eist ‘laatste hand’ aan Wet bescherming klokkenluiders

Het Huis voor Klokkenluiders vraagt informateur Sybrand van Haersma Buma en de formerende partijen om snel een aanvullende wetswijziging door te voeren, zodat het Huis daadwerkelijk toezicht kan houden op de naleving van de Wet bescherming klokkenluiders (Wbk) én sancties kan opleggen bij benadeling van melders. Zonder die stap blijft er volgens het Huis feitelijk straffeloosheid bestaan voor werkgevers die de wet overtreden en blijft de bescherming van klokkenluiders in Nederland “nog niet” af.