Wat maakt beleid legitiem?

Burgers vinden beleid legitiem als zij dit beleid aanvaardbaar achten, denkend aan het algemeen belang. Daarover kunnen mensen heel verschillende opvattingen hebben. Ruim tweeduizend mensen kregen variërende combinaties van opties voor aardgasvrij beleid voorgelegd met de vraag hoe legitiem ze die vonden als ze dachten aan de belangen van iedereen. Uit de antwoorden valt af te leiden welke elementen het beleid meer of minder aanvaardbaar maken. Vervolgens zijn in gespreksgroepen burgermotivaties dieper onderzocht. Dit levert belangrijke inzichten op voor beleidsmakers en politici.

Burgers onderschrijven het belang van aardgasvrij verwarmen

Een grote meerderheid van de burgers vindt het legitiem dát de overheid beleid maakt voor aardgasvrij verwarmen. 88 procent van de burgers wil minder afhankelijk worden van andere landen voor energie en 76 procent van de burgers vindt klimaatverandering een belangrijk probleem. Een ruime meerderheid denkt ook dat aardgasvrij maken bijdraagt aan deze doelen. Burgers onderschrijven het belang van aardgasvrij verwarmen, maar hebben moeite met de concrete invulling van het beleid, met name qua betaalbaarheid en kostenverdeling.

Inconsistent beleid schaadt vertrouwen

Het vertrouwen van grote groepen burgers in de overheid is laag. Dit bleek ook al uit eerder onderzoek van het SCP. Dat is problematisch bij het realiseren van een opgave die flinke investeringen van burgers vergt. Meer de dan helft van de respondenten heeft op klimaatvlak weinig vertrouwen in de overheid als geheel. Burgers wijzen daarbij naar inconsistent beleid rond bijvoorbeeld de salderingsregeling. Tegelijk rekenen burgers uiteindelijk toch op de overheid om aardgasvrij beleid te realiseren.

Betaalbaarheid en kostenverdeling belangrijkste factoren

De kostenverdeling van de overstap naar een aardgasvrije wijk is zeer bepalend voor hoe legitiem burgers het beleid vinden. Zo vinden veel burgers het belangrijk dat er rekening wordt gehouden met draagkracht, dat er niemand ‘door het ijs mag zakken’, dat de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Daarnaast willen mensen zekerheid dat aardgasvrij verwarmen niet te duur gaat worden en hebben mensen moeite met grote prijsverschillen tussen wijken. De burger verwacht dat de Rijksoverheid de regie heeft, de burger ontzorgt en de kosten rechtvaardig verdeelt. Burgers verwachten dat de kosten voor een collectieve voorziening als warmte collectief gedeeld worden, zoals dat het geval is bij veel infrastructuur. De zorgen van burgers over betaalbaarheid en kostenverdeling worden niet ondervangen door het huidige beleid en burgers verwachten niet dat dit in de toekomst goed geregeld wordt.

Rol voor Rijksoverheid om zorgen over kosten weg te nemen

De regie over de warmtetransitie is de afgelopen jaren bij gemeenten komen te liggen. Zij staan dichter bij de burger en kunnen makkelijker participatie organiseren. Maar gemeenten hebben niet de middelen om de zorgen over kosten bij burgers weg te nemen. Dit vraagt om een grotere rol van de Rijksoverheid om collectieve voordelen voor de lange termijn te laten samengaan met individuele voordelen op de korte termijn. Dit speelt bijvoorbeeld in gevallen als een lokaal warmtenet collectief de goedkoopste optie is, maar bewoners individueel goedkoper uit zijn met individuele warmtepompen. Sturen op de laagste maatschappelijke kosten is een uitgangspunt van het Klimaatakkoord, maar zonder grotere rol voor de Rijksoverheid dreigt dit niet van de grond te komen.

Burgers vinden warmtenetten in private handen minder legitiem

Uit het onderzoek blijkt dat burgers moeite hebben met warmtenetten in handen van een commercieel bedrijf. Een warmtenet in publieke handen kan op meer acceptatie rekenen. Dit is in lijn met het wetsvoorstel Wet Collectieve Warmte waarin bij nieuwe warmtenetten een meerderheidsaandeel in publieke handen komt.

Participatie van bewoners en openheid over onzekerheden is belangrijk

Over het belang van participatie en communicatie over onzekerheden zijn de meningen verdeeld, maar gemiddeld gezien vinden burgers deze factoren ook van aanzienlijk belang. Burgers aanvaarden een plan eerder als de gemeente tijdig, regelmatig en duidelijk communiceert wat ze weet, maar ook duidelijk is over wat nog onzeker is. Mensen vinden het ook belangrijk dat een meerderheid van de wijkbewoners een plan steunt (maar iets minder belangrijk dan andere factoren).

Rolverdeling gemeenten en Rijksoverheid

Voor de rol van gemeenten in de warmtetransitie is het van belang dat 39 procent van de respondenten zich niet goed vertegenwoordigd voelt door gemeenteraadsleden, die uiteindelijk beslissen over de wijkplannen. 54 procent vindt niet dat gemeenten mogen besluiten om het aardgasnet van een wijk weg te halen. De kans dat wijkplannen aanvaard worden neemt toe als de plannen beter aansluiten bij zorgen, voorkeuren en mogelijkheden van burgers. De Rijksoverheid lijkt daarbij aan zet om de betaalbaarheid en een eerlijke kostenverdeling voor burgers te garanderen. Gemeenten kunnen daaraan bijdragen door duidelijk te communiceren over onzekerheden en de mening van de burger goed mee te wegen bij het concretiseren van wijkplannen.

Publicatie

Bekijk hier het rapport

Gerelateerd nieuws

Aarti Gupta over de risico's van solar radiation modification om het klimaat te ‘technofixen’

Aarti Gupta, professor Global Environmental Governance, heeft een kritische kijk op solar radiation modification (SRM). Door haar argumenten tegen het gebruik van SRM, laat ze ons nadenken over hoe we technologische oplossingen zien in de politieke keuzes rondom klimaatactie. Gupta houdt een sessie over dit onderwerp bij de Science Summit van de Verenigde Naties.

Klimaat

Gemeenten willen door met gebiedsgerichte aanpak

Tijdens het debat van de Kamercommissie LVVN op 4 september bleek dat de toekomst van het Nationaal Programma Landelijk Gebied ter discussie staat. Dit kan gevolgen hebben voor het werk van gemeenten, daarom wijzen we de Kamer op wat nog wél kan. Gemeenten zijn benieuwd naar de plannen van het nieuwe kabinet.

Omgeving

Staatssecretaris Jansen wil eerder besluit over eindberging radioactief afval

Het kabinet gaat in kaart brengen welke stappen moeten worden gezet om een besluit te nemen over de eindberging van radioactief afval. Dat besluit zou pas in 2100 genomen worden, maar het kabinet wil het naar voren halen. Dat schrijft staatssecretaris Chris Jansen (Openbaar Vervoer en Milieu) in een Kamerbrief in reactie op het rapport ‘Nu samen stappen maken’ van het Rathenau Instituut.

Klimaat

Warmtenetten: waar lukt het wel en waarom?

Terwijl bij de opwek van schone elektriciteit het ene record na het andere sneuvelt en inmiddels de helft duurzaam is, verloopt de omslag naar duurzame warmte stukken grilliger. Zeker, het gebruik van aardgas is de afgelopen jaren flink gedaald. Getriggerd door de torenhoge gasprijzen als gevolg van de Oekraïnecrisis verstoken we miljarden kuubs minder. Aanvankelijk kreeg ook de verkoop van warmtepompen een geweldige impuls. De verkoop steeg in 2023 tot 150.000 stuks, maar is inmiddels lelijk ingezakt. Veel ernstiger is de situatie bij de aanleg van warmtenetten: met jaarlijks een schrale 15.000 nieuwe aansluitingen (op grote netten) raakt de ambitie van 500.000 nieuwe aansluiting in 2030 ver buiten bereik. Krakend en piepend komen projecten in grote steden als Amsterdam, Den Haag en Utrecht tot stilstand. Er is reden te over om te somberen over aanhoudende onduidelijkheid rond de marktordening, stijgende (bouw)kosten, niet rond te breien businesscases, onkundige gemeenten en sceptische klanten. Toch lukt het links en rechts wel om projecten uitgevoerd te krijgen. Waar zit hem dat in?

Klimaat