Kasper Baggerman

“Hugo de Jonge kan opgelucht ademhalen.” Dat is de kern van menige reactie op de woonplannen in het Hoofdlijnenakkoord van PVV, VVD, NSC en BBB, want dat zou een voortzetting zijn van de door de minister ingezette koers. Maar er zijn ogenschijnlijk kleine verschillen die grote gevolgen hebben voor de bouw van sociale huur.

De Wet betaalbare huur is een splijtzwam in de nieuwe coalitie. In de Eerste Kamer zijn de VVD en BBB fel tegen, maar de PVV neigt sterk naar steun, bleek dinsdagavond bij een debat. Met de steun van de PVV stevent de controversiële wet af op een meerderheid in de senaat.

Minister Hugo de Jonge heeft Zuid-Holland in het gareel gekregen. Nadat de minister dreigde met een aanwijzing, nam de provincie snel stappen om de omgevingsverordening in lijn te krijgen met zijn eisen voor de bouw van sociale huurwoningen en grote buitenstedelijke bouwlocaties. Volledig murw geslagen is de provincie echter niet.

De Nederlandse ruimtelijke ordening moet op de schop: het ruimtegebruik moet in de toekomst dynamisch kunnen worden aangepast. Want niet alles kan overal, en niet alles kan voor altijd. Dat stelt de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur in een nieuw advies over ruimtelijke ordening in een veranderend klimaat.

Het Rijk gaat nieuwe grote woningbouwlocaties aanwijzen voor na 2030. Een deel zal buitenstedelijk zijn. Minister Hugo de Jonge laat zich daarbij nadrukkelijk inspireren door de vroegere Vinex-aanpak.

Noord-Holland start een pilot met parallel plannen. Dat moet de gigantische woningbouwopgave van de provincie vlotten. Wat is dit parallel plannen, en wat levert het op? De eerste resultaten zijn veelbelovend, maar er is nog veel onzeker.

De aanpak van het Rijk voor het bestrijden van dakloosheid komt slechts mondjesmaat van de grond. Onacceptabel, vinden Kamerleden Sandra Beckerman van de SP en Lisa Westerveld van GroenLinks-PvdA. Zij presenteren in een initiatiefnota aanvullend beleid. “Een mooi plan presenteren met mooie persberichten en krantenkoppen is niet genoeg.”

De laatste jaren springen rechtszaken over wat wel en niet mag in de leefomgeving steeds vaker in het oog. Deze juridisering is niet per definitie onwenselijk, maar volledig onproblematisch is het ook niet, constateert de Raad voor de leefomgeving en infrastructuur in een nieuw advies. Er wat aan doen is echter geen sinecure, want de problematiek is breed en diep – van een disbalans in de trias politica tot de extra druk die de Omgevingswet oplevert en de knarsende vergunningverlening, toezicht en handhaving.

Doen we al, dus geen reden tot verandering. Doen we niet, willen we niet, en dus ook geen reden tot verandering. Dat is kort samengevat de kabinetsreactie op de ruim zestig adviezen van de VN-rapporteur recht op adequate huisvesting voor betere borging van het recht op wonen. Tot ongenoegen en teleurstelling van mensenrechtenexperts. “Sleutelen aan het systeem en dan betere resultaten verwachten, is geen goede reactie”, zegt de rapporteur tegen PONT | Omgeving.