Wetsvoorstel implementatie richtlijn duurzaamheidsrapportering

De CSRD verplicht bedrijven van grote(re) omvang te rapporteren over hun inspanningen op het gebied van ESG (environment, social, governance): duurzaamheid met het oog op milieu, mens en degelijk bestuur. Ten grondslag aan deze rapportageplicht ligt de zogeheten dubbele materialiteitsanalyse (‘DMA’): een grondig onderzoek naar welke thema’s het meest relevant (materieel) zijn voor het bedrijf in kwestie.

Het wetsvoorstel sluit volledig aan bij het voorstel van de CSRD, met daarbij de opmerking dat waar er ruimte bestond, Nederland de richtlijn zo ‘lastenluw’ mogelijk heeft overgenomen. Dit zou tot minimale lastenverzwaring voor het bedrijfsleven moeten leiden – er is zodoende aangesloten bij bestaande wetssystematiek en wettelijke controleregels (i.e. voor de controle van o.a. de DMA, dataverzameling en rapportage door externe accountants).

Daarnaast worden door het kabinet, in samenwerking met verschillende organisaties, initiatieven ontplooid om het bedrijfsleven zo goed mogelijk te ondersteunen. In het bijzonder wordt de aandacht hier gericht op het MKB dat onderdeel is van de waardeketens van grotere, rapporterende bedrijven.

Interessant detail is dat in de bijgevoegde beslisnota bij de Kamerbrief wordt gesproken over de regelmatig terugkerende discussies in de media (het Financieele Dagblad wordt bij naam genoemd) over de mogelijkheid die de CSRD biedt om niet-accountants de wettelijke controle op te laten uitvoeren. Hierover wordt gesteld dat hier verder onderzoek naar gedaan zal worden zodra de CSRD geïmplementeerd is. Wie weet dat hier in de toekomst dus extra ruimte wordt geboden voor bedrijven in hun keuze voor de controlerende partij.

Een juridische basis 

Dit is goed nieuws in het kader van de rechtszekerheid van in Nederland opererende bedrijven, dit betekent immers dat er (eindelijk) een juridische basis wordt geboden voor het opstellen van de duurzaamheidsrapportage. De discussies die op Europees niveau spelen met betrekking tot het zogenaamde omnibus vereenvoudigingspakket doet hier verder niet aan af, een volgende update in dit kader – met als doel vereenvoudiging van het regelgevingslandschap in Europa – wordt verwacht eind februari 2025. Eventuele wijzigingen met betrekking op de CSRD zijn dus überhaupt nog ver weg, laat staan dat er al enig zicht is op wat mogelijke aanpassingen met zich mee zouden brengen.

Over de auteurs

  • Sake van der Meulen

    Sake van der Meulen is senior managing consultant bij Schuttelaar & Partners: "Met mijn juridische achtergrond weet ik de complexe wet- en regelgeving te vertalen naar concrete plannen en acties om hier actief mee aan de slag te kunnen. Hoewel (Europese) regels broodnodig zijn, blijven dit middelen – geen doel. Het doel is immers een duurzamere wereld, zowel voor nu en voor komende generaties. Daarom denk ik graag mee over hoe de regelgeving ook een strategische en/of transformatieve rol in jouw bedrijf kan spelen. Zo is duurzaamheid niet alleen een uitdaging, maar bovenal een kans."

Gerelateerd nieuws

Frauderisico’s en ESG: van greenwashing tot transparantie

Fraude bij ESG-rapportage, wat houdt dat nou precies in? Uit de meest recente BDO-analyse over non-compliancerisico’s blijkt dat veel organisaties weinig zicht hebben op de risico’s die schuilen achter duurzaamheidsrapportage of Sanctiewetgeving. Marco Schilder, ESG-specialist bij BDO spreekt met Dick van Onzenoort, fraudedeskundige bij BDO, over deze relatief ‘nieuwe’ frauderisico’s. Is het gebrek aan zicht op die ESG-frauderisico’s een gemiste kans voor organisaties?

Betere integratie duurzaamheid biedt strategische kansen

De eerste 250 CSRD-duurzaamheidsverklaringen in Europa zijn gepubliceerd. Duurzaamheidsexperts Alexander Spek en Willem-Jan Dubois van PwC zetten na een uitgebreid onderzoek de belangrijkste conclusies en aanbevelingen op een rij: ‘Een betere integratie van duurzaamheid biedt strategische kansen’.

Meest volledige en gedetailleerde inzicht in verdeling koolstofbudget ooit

Onderzoekers van het PBL presenteren bij de start van de UNFCCC-klimaatconferentie in Bonn het meest volledige en gedetailleerde overzicht ooit van hoe het resterende koolstofbudget voor de wereld over landen verdeeld kan worden op een manier die als rechtvaardig gezien kan worden. In een artikel in Nature Climate Change laten ze zien dat voor veel rijke landen een groot gat zit tussen hun klimaatdoelen en wat hun inzet volgens verschillende rechtvaardigheidsprincipes zou kunnen zijn. Om de klimaatdoelen op een kostenoptimale en rechtvaardige manier te halen zou in 2030 $500 miljard tot $7400 miljard klimaatfinanciering voor armere landen nodig zijn.

Een rechtvaardige transitie? Diepzeemijnbouw bedreigt oceanen en mensenrechten

Nu de vraag naar zeldzame metalen toeneemt onder het mom van klimaatmaatregelen, stelt een nieuwe publicatie van Dr. Chiara Macchi (leerstoelgroep Law) kritische vragen bij de gevolgen van diepzeemijnbouw (deep seabed mining, DSM) voor het milieu en mensenrechten. Hoewel DSM door sommigen wordt gezien als noodzakelijk voor de energietransitie, is het de vraag of de wereld er wel echt klaar voor is.

Klimaat