Visie is geen papieren exercitie, maar het kompas dat richting geeft aan keuzes, beleid en dagelijks handelen.

Lessen van de straat

Frank van der Jagt, zag van dichtbij hoe visie pas echt gaat leven als je ze verbindt aan het dagelijks werk. “Na de decentralisatie stond het sociaal werk waarin ik werkte ineens midden in de actie,” zegt hij. “Je merkte dat als de gemeente vooraf duidelijke keuzes had gemaakt, over wat zij belangrijk vonden, en hoe zij daar handen en voeten aan wilden geven, sterker stond in de samenwerking met partners en inwoners.”

Een belangrijke les: professionals hebben ruimte nodig om te handelen vanuit vertrouwen. “Maar dat werkt alleen als er een gedeeld kader is,” stelt Frank. “Een visie die vertaald is naar praktische uitgangspunten en gezamenlijke taal. Dan pas kun je echt bouwen aan zelfredzaamheid en effectieve preventie.”

De verleiding van systeemdenken

Babs Broekema, ziet hoe gemeenten soms vastlopen in complexiteit. “Zonder duidelijke visie verzand je snel in systeemdenken,” zegt ze. “Je probeert problemen op te lossen met structuren en processen, maar verliest het doel uit het oog.”

Volgens Babs is het tijd om terug te keren naar de essentie. “Wat willen we bereiken voor onze inwoners? Hoe zorgen we dat beleid uitvoerbaar blijft voor professionals? Dat vraagt om visie – én durf om keuzes te maken.”

Financiële grip begint bij koersvastheid

Jurist en adviseur Annette Ter Horst benadrukt dat veel gemeenten onvoldoende voorbereid waren op de financiële implicaties van de decentralisaties. “In plaats van een integrale aanpak, zagen we vaak tijdelijke oplossingen en wisselende inkoopstrategieën. Zonder visie mis je houvast, ook financieel.”

Zij pleit voor structurele verankering van doelen, meetindicatoren en prioriteiten. “Een goede visie helpt je om keuzes te maken, en uitgaven te verantwoorden. Dat wordt in het Ravijnjaar urgenter dan ooit.”

Visie als kompas voor de toekomst

Marjan Zijderveld ziet dat de echte verschillen nu pas zichtbaar worden. “Gemeenten die vanaf het begin werkten vanuit een gedeelde visie, staan nu steviger. Andere gemeenten zijn blijven hangen in de transitie. De uitdaging nu? Doorpakken naar echte transformatie.”

Dat vraagt om leiderschap, volgens Marjan. “Een visie moet niet alleen op papier staan, maar doorleefd worden in toegang, inkoop en uitvoering. Alleen dan ontstaat er rust, samenhang en ruimte voor vakmanschap.”

Tot slot: visie als verbindende kracht

De lessen van tien jaar decentralisatie zijn helder: visie maakt het verschil. Niet alleen in beleid, maar juist in de dagelijkse praktijk. Het helpt gemeenten keuzes te maken, ruimte te geven aan professionals en inwoners echt centraal te stellen.

De uitdaging voor de komende jaren? Blijf investeren in visieontwikkeling, en zorg dat deze terugkomt in alles wat je doet. Alleen zo wordt visie het kompas voor de keuzes van morgen.

Bron: KokxDeVoogd

Gerelateerd nieuws

Waar publieke ruimtes verdwijnen, slinkt kansengelijkheid

In een samenleving waarin kansengelijkheid steeds hoger op de agenda staat, is het opvallend hoe weinig aandacht er is voor de fysieke plekken die sociale mobiliteit bevorderen. Bibliotheken verdwijnen, jongerencentra sluiten en scholen fuseren, waardoor mensen steeds verder moeten reizen om gebruik te kunnen maken van essentiële voorzieningen.

Naar een hogere lat voor langdurige ggz-zorg: kwaliteit en veiligheid als randvoorwaarde

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) luidde recent opnieuw de noodklok: te vaak komen zij kleine zorginstellingen en zelfstandig werkende zorgverleners tegen die niet in staat blijken deskundige en professionele zorg te leveren aan kwetsbare ggz-cliënten binnen de langdurige zorg. Dat brengt risico's met zich mee, zowel voor de kwaliteit van de zorg als voor de veiligheid van patiënten. Deze constatering roept belangrijke vragen op. Hoe worden zij toegelaten tot de Wlz? Welke instrumenten zijn nodig om kwaliteit en veiligheid te borgen? En hoe kunnen recente beleidsontwikkelingen hieraan bijdragen?

Zorg & Sociaal

‘Visie nodig op de toekomst van arbeidsmigratie’

Jarenlang was er nauwelijks oog voor de positie van arbeidsmigranten in Nederland, laat staan beleid. Econome Malgorzata Bos-Karczewska, die onderzoek doet naar EU-arbeidsmigratie in ons land, heeft dat de laatste jaren zien veranderen. Tegelijk ontbreekt een overkoepelende visie op de toekomst van arbeidsmigratie in Nederland. “We moeten van meer naar beter.”

Zorg & Sociaal

Deltawerken in de zorg: beschikbaarder, toegankelijker, veiliger en duurzamer

De zorg in Nederland staat op een kantelpunt. Het groeiende personeelstekort, stijgende kosten en toenemende vraag naar zorg zetten het systeem onder druk en duwen ons richting ‘code zwart’. Tegelijkertijd biedt deze crisis een unieke kans om de zorg fundamenteel anders te organiseren.