Deze beheerde beveiligingsdiensten, verzorgd door gespecialiseerde bedrijven, zijn cruciaal bij het voorkomen, opsporen, reageren op en herstellen van cyber­beveiligings­incidenten. Naast het opsporen van of reageren op incidenten kunnen deze diensten bestaan uit penetratie­tests, beveiligings­audits en adviesdiensten.

Belangrijkste doelstellingen van het Commissievoorstel

Het wijzigingsvoorstel werd samen met een voorstel voor een EU-wet inzake cyber­solidariteit – die ook de cyberbeveiliging in de EU moet verhogen – ingediend en moet Europese regelingen voor cyber­beveiligings­certificering voor beheerde beveiligingsdiensten opnemen in het toepassingsgebied van de cyber­beveiligings­verordening van 2019.

Het moet dus de invoering van Europese certificerings­regelingen voor dergelijke diensten mogelijk maken. Dit kan de kwaliteit en vergelijkbaarheid ervan verbeteren: met meer betrouwbare aanbieders van cyber­beveiligings­diensten zal de interne markt – waar sommige lidstaten al begonnen zijn met de vaststelling van nationale certificerings­regelingen voor beheerde beveiligings­diensten – minder versnipperd raken.

Nieuw in het standpunt van de Raad

Het standpunt van de Raad verandert het Commissievoorstel op enkele punten:

  • het verduidelijkt de definitie van "beheerde beveiligingsdiensten" en de afstemming op de herziene richtlijn cyber­beveiliging (de NIS 2-richtlijn)

  • het brengt de beveiligingsdoelstellingen van de certificeringsregelingen op één lijn met de beveiligings­doelstellingen van andere regelingen in het kader van de huidige cyber­beveiligings­verordening

  • het bevat een bijlage met de vereisten waaraan conformiteits­beoordelings­instanties moeten voldoen

  • een aantal technische en redactionele wijzigingen zorgen ervoor dat alle relevante bepalingen van de huidige cyberbeveiligings­verordening ook van toepassing zijn op beheerde beveiligings­diensten

Volgende stappen

Met het akkoord over het gemeenschappelijk standpunt van de Raad (zijn "onderhandelingsmandaat") kan het Spaanse voorzitterschap nu onderhandelingen ("trialogen") aangaan met het Europees Parlement over de definitieve verordening.

Achtergrond

De cyberbeveiligingsverordening, aangenomen in 2019, vormt het eerste kader voor cyber­beveiligings­certificering voor alle lidstaten. De cyberbeveiligingscertificering geschiedt op basis van vrijwilligheid, tenzij in het recht van de Unie of de lidstaten anders is bepaald.

Het voorstel van de Commissie werd op 18 april 2023 vastgesteld en beoogt een gerichte wijziging van het toepassingsgebied van de cyberbeveiligings­verordening. De Commissie kan zo uitvoerings­handelingen vaststellen inzake Europese regelingen voor cyberbeveiligings­certificering voor beheerde beveiligings­diensten, naast informatie- en technologie­producten, -diensten en -processen die onder de huidige cyber­beveiligings­verordening vallen.

Het voorstel komt met een definitie van deze beheerde beveiligingsdiensten, die in overeenstemming is met de definitie van "aanbieders van beheerde beveiligings­diensten" in de NIS 2-richtlijn. Ook wordt een nieuw artikel (artikel 51 bis) toegevoegd over de beveiligings­doelstellingen van de Europese cyber­beveiligings­certificering, aangepast aan de "beheerde beveiligingsdiensten". Tot slot bevat het voorstel een aantal technische wijzigingen waardoor de relevante bepalingen van de cyberbeveiligings­verordening ook van toepassing zijn op beheerde beveiligingsdiensten.

Het voorstel is gebaseerd op artikel 114 VWEU (interne markt), aangezien het tot doel heeft versnippering van de interne markt voor beheerde beveiligingsdiensten te voorkomen door de vaststelling van Europese regelingen voor cyber­beveiligings­certificering voor deze diensten mogelijk te maken.

Bijlagen

Verordening tot wijziging van de cyberbeveiligings­verordening wat betreft beheerde beveiligings­diensten, onderhandelings­mandaat van de Raad

Commissievoorstel voor een wijziging van de cyberbeveiligingsverordening

Herziene richtlijn netwerk- en informatiesystemen (NIS 2)

Cyberbeveiligingsverordening

Gerelateerd nieuws

NJCM waarschuwt dat Europese digitale ‘vereenvoudiging’ kan leiden tot aantasting mensenrechten

Onlangs zijn er voorstellen van de Europese Commissie om Europese digitale regels aan te passen uitgelekt (‘Digital Omnibus’). De Commissie beoogt met dit Omnibus-pakket een administratieve vereenvoudiging door middel van het wijzigen van bestaande wetgeving, waaronder de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), ePrivacy-richtlijn en de AI-Act.

Gepseudonimiseerde of geanonimiseerde gegevens? Hof van Justitie van de Europese Unie geeft duidelijkheid

In een eerdere blog schreef ik over de uitspraak van het Gerecht van de Europese Unie waarin opheldering werd gegeven over de vraag wanneer een gegeven als voldoende anoniem mag worden beschouwd en daarmee niet langer een persoonsgegeven is. In een recent arrest van het Hof van Justitie van de Europese Unie ('HvJ EU') wordt deze uitspraak van het Gerecht echter herzien. Het HvJ EU oordeelt opnieuw in de discussie rondom pseudonieme en anonieme persoonsgegevens.

Code, chaos en controle: wat overheden van software kunnen leren

De software pionier Douglas McIlroy stelde: ‘De echte held van programmeren, is degene die negatieve code schrijft’, waar negatieve code wordt opgevat als regelreductie. Met steeds minder code dezelfde functionaliteit blijven leveren. Dat houdt systemen agile en sustainable. Datzelfde principe zou de overheid moeten omarmen: negatieve wetsregels — nieuwe wetten die meer wetsregels elimineren dan ze zelf toevoegen.

Bestuurders en de Cyberbeveiligingswet

In het tweede kwartaal van 2026 treedt naar verwachting de Cyberbeveiligingswet (“Cbw”) in werking. De Cbw heeft tot doel de cyberverplichtingen voor entiteiten in sectoren met maatschappelijk of economisch gewicht te versterken. Ook bevat de Cbw bepalingen over het toezicht, de handhaving en aanvullende verantwoordelijkheden voor bestuurders van zogeheten essentiële of belangrijke entiteiten.

Data & Privacy