Emissievrije gebouwen in 2050

Het doel van de Europese Unie is dat alle gebouwen uiterlijk in 2050 emissievrij worden. De Europese lidstaten zijn verplicht om in overeenstemming met de Europese regels plannen op te stellen, uit te voeren en om regels vast te stellen. Om dat te kunnen bereiken worden de Europese eisen stapsgewijs steeds verder opgeschroefd. Dat stappenplan staat vrij gedetailleerd in de EPBD inclusief de termijnen waarbinnen de stappen moeten zijn gerealiseerd.

Reeds vanaf 1 januari 2028 moeten alle nieuwe gebouwen van de overheid emissievrij zijn en in overeenstemming met artikel 11 van de EPBD IV. Vanaf 1 januari 2030 moeten alle nieuwe gebouwen emissievrij zijn. De gehele gebouwenvoorraad – uitzonderingen daargelaten – moet uiterlijk in 2050 geheel emissievrij zijn.

Twee energieprestatieniveaus voor niet voor bewoning bestemde gebouwen

De EPBD voert 2 energieprestatieniveaus voor alle niet voor bewoning bestemde gebouwen in waaraan minimaal moet worden voldaan, te weten:

  • vanaf 2030 moet het energieprestatieniveau van alle niet voor bewoning bestemde gebouwen beter zijn dan van de slechtst presterende 16% uit 2020;

  • vanaf 2033 moet het energieprestatieniveau van alle niet voor bewoning bestemde gebouwen beter zijn dan van de slechtst presterende 26% uit 2020.

Minimumeisen in zake energieprestaties

Ook andere gebouwen moeten gaan voldoen aan minimumeisen voor de energieprestaties. Nieuwe gebouwen van overheidsinstanties moeten al vanaf 1 januari 2028 emissievrij zijn. Voor andere nieuwe gebouwen geldt die eis vanaf 1 januari 2030.

Voor bestaande gebouwen moeten die minimumeisen worden gesteld in geval van een ingrijpende renovatie (artikel 8 EPBD IV).

Renovatie woningbestand

Uiterlijk op 29 mei 2026 moet iedere lidstaat een nationaal traject hebben vastgesteld voor de geleidelijke renovatie van het woningbestand met als doel – naast de te behalen tussentijdse doelen – een emissievrij gebouwenbestand tegen 2050 (artikel 9 lid 2 EPBD IV).

Verplicht zonne-energie opwekken

Artikel 10 lid 1 van de EPBD verplicht lidstaten er voor te zorgen dat alle nieuwe gebouwen zodanig worden ontworpen dat hun potentieel voor opwekking van zonne-energie wordt geoptimaliseerd.

In lid 3 staan concrete deadlines voor de nationale overheden voor de uitrol van geschikte zonne-energie-installaties, voor zover dit technisch geschikt en economisch en functioneel haalbaar is. De eerste deadline loopt reeds af op 31 december 2026 voor alle nieuwe openbare en niet voor bewoning bestemde gebouwen met een bruikbaar vloeroppervlakte van meer dan 250 vierkante meter. Voor bestaande openbare gebouwen met een vloeroppervlakte van meer dan 2000 vierkante meter loopt die deadline af op 31 december 2027. Voor nieuwe woongebouwen en nieuwe overdekte aanpalende parkeergelenheden moet dat uiterlijk op 31 december 2029. Dat is dus al snel.  

Whole Life Carbon- berekening

Voor nieuw gebouwen met een vloeroppervlakte van meer dan 1000 vierkante meter moet er vanaf 1 januari 2028 een “whole life carbon”- berekening over de hele levenscyclus van het gebouw worden gemaakt. De meting moet worden vermeld op het energieprestatiecertificaat van het gebouw. Vanaf 1 januari 2030 geldt die eis voor alle nieuwe gebouwen.

Conclusie

De Europese Unie stelt steeds meer regels en termijnen om het gebouwenbestand in 2050 geheel emissievrij te krijgen. Het is dan ook verstandig om goed te letten op de meest recente aanpassingen in de nationale wetgeving en eventueel daarop al te anticiperen. Gelet op de klimaatdoelen ligt het voor de hand dat we op nog meer regels moeten rekenen.

Over de auteurs

Gerelateerd nieuws

Leve de integrale visie, of blijven politiek en praktijk verslaafd aan ‘micro’?

Aan grote, samenhangende ideeën voor een beter systeem geen gebrek. Kijk maar naar de Omgevingswet. De brede(re) en integrale visie op de leefomgeving klonk en klinkt prachtig, maar wat zien we in de praktijk? Eerder een enorme bedrevenheid in het vinden van juridische geitenpaadjes die de grote dilemma’s omzeilen. Het lijkt een breder politiek en maatschappelijk probleem, waardoor grote transities haperen. Gelukkig zijn er lichtpuntjes.

Omgeving

Samenwerking bij industriële woningbouw – bouwstenen voor een nieuwe bouwcultuur

Op 9 november verscheen in ‘NH Bouwstroom Buurtwaarts’ een samenvatting van een artikel van Mariëlle Hoefsloot, directeur van de Federatie, over de totstandkoming van een nieuwe bouwcultuur. Hierin stelt Mariëlle dat samenwerking tussen overheid, gemeenten, ontwikkelaars, bouwers, ontwerpers en maatschappelijke organisaties cruciaal is om kwalitatief hoogwaardige en toekomstbestendige woonomgevingen te realiseren. Het artikel bespreekt het Governance-kader en de bijbehorende Routekaart, die samen de bouwstenen en kwaliteitsingrediënten laten zien voor effectief samenwerken en sturen op ruimtelijke kwaliteit.

Omgeving

Onderzoek toont minder woondiscriminatie bij woningbezichtiging

Woningzoekenden krijgen steeds meer gelijke kansen in de particuliere huursector. Dat blijkt uit de vierde Landelijke monitor discriminatie bij woningverhuur. Voor het eerst wordt geen hard bewijs meer gevonden van discriminatie op basis van afkomst, seksuele voorkeur of geslacht van geïnteresseerden voor een woningbezichtiging. Wel gaat meer dan de helft van de verhuurbemiddelaars in op verzoeken om bepaalde groepen huurders uit te sluiten, ondanks toegenomen bewustzijn dat dit discriminerend is.

Omgeving

Tussen wens en werkelijkheid: juridische obstakels overwinnen bij optoppen

Optoppen, het toevoegen van een extra bouwlaag op bestaande gebouwen, wint sinds 2022 snel aan populariteit als manier om bij te dragen aan de woningbouwopgave. De modulaire woningen die hiervoor worden gebruikt zijn relatief licht en gestandaardiseerd, waardoor ze in theorie snel kunnen worden geplaatst. In de praktijk stuiten projecten echter regelmatig op juridische drempels.

Omgeving