Vandaag op Prinsjesdag sprak de Koning deze woorden uit tijdens de Troonrede. Er was aandacht voor belangrijke mensenrechtenthema’s, zoals armoede, huisvesting en excuses voor het slavernijverleden. Het College roept het kabinet op om zich te blijven inzetten voor deze onderwerpen. 

Armoede: een integrale aanpak is broodnodig

Door de stijgende kosten van levensonderhoud komen steeds meer mensen in de knel. Het CPB voorspelt dat als er geen nieuwe maatregelen worden genomen, het aantal Nederlanders dat in armoede leeft zal toenemen in 2024. In de Troonrede kondigde de Koning aan dat het kabinet ongeveer 2 miljard euro aan koopkrachtmaatregelen neemt, zodat de armoede niet toeneemt. 

De Commissie Sociaal Minimum doet onderzoek naar het sociaal minimum. Dat is het minimale bedrag dat je nodig hebt om van te kunnen leven. De overheid heeft hiervoor een normbedrag opgesteld, dat ze ieder half jaar aanpast. In juni 2023 concludeerde de commissie al dat de bestaanszekerheid van mensen die rond het sociaal minimum leven niet gewaarborgd is, omdat het huidige sociaal minimum te laag is. Binnenkort zal de commissie een eindrapport publiceren. Het College kijkt uit naar de bevindingen van de commissie en roept de regering op de aanbevelingen op te volgen.  

Alleen het sociaal minimum verhogen is niet genoeg. Het College schreef al eerder in een rapport aan het VN-Comité voor economische, sociale en culturele rechten (CESCR) dat het kabinet ook goed moet kijken naar de oorzaken van armoede. Mensen met een minder goede gezondheid of onzekere baan, raken sneller in armoede. Het is belangrijk dat de overheid rekening houdt met de wisselwerking tussen armoede en verschillende mensenrechten, zoals het recht op een behoorlijke levensstandaard, het recht op gezondheid en het recht op huisvesting. Door armoede komen mensenrechten onder druk te staan. En andersom geldt dat ook: staan je mensenrechten onder druk? Dan is de kans dat je arm wordt groter.  

Doordat armoede zoveel verschillende problemen veroorzaakt en ook dóór verschillende problemen wordt veroorzaakt, moeten de ministeries meer met elkaar samenwerken om armoede tegen te gaan. Omdat fundamentele rechten in het geding zijn, ligt hier ook een verantwoordelijkheid voor een demissionair kabinet.

Caribisch Nederland: verbeteren bestaanszekerheid moet topprioriteit blijven 

Veel mensen in het Caribische deel van Nederland (Bonaire, Sint-Eustatius en Saba) leven in grote armoede. Dit komt onder andere doordat de inkomens, uitkeringen en toeslagen veel lager zijn dan in het Europese deel van Nederland, terwijl de kosten van levensonderhoud, zoals boodschappen en energiekosten veel hoger zijn op de eilanden.  

Daarnaast zijn belangrijke onderdelen van het Nederlandse socialezekerheidsstelsel zoals de Werkloosheidswet niet van toepassing in Caribisch Nederland. Mensen daar krijgen dus geen uitkering als ze werkloos worden.  

Het kabinet noemde de bestaanszekerheid van inwoners van Caribisch Nederland als prioriteit in het coalitieakkoord. Het is van groot belang dat dit een topprioriteit blijft. In de eerste plaats door zo snel mogelijk een sociaal minimum in te voeren dat gebaseerd is op de werkelijke kosten van levensonderhoud. Het is belangrijk dat de regering de aanbevelingen van de Commissie opvolgt. In de Troonrede werd duidelijk dat er extra geld beschikbaar komt om armoede in Caribisch Nederland te bestrijden. Het College volgt de ontwikkelingen. 

Huisvesting: zowel in Europees als Caribisch Nederland is een oplossing nodig 

Ook huisvesting kwam aan bod in de Troonrede. De Koning noemde een goede, betaalbare woning als een van de basisvoorwaarden voor bestaanszekerheid. In Europees Nederland is er een groot tekort aan betaalbare woningen. Hierdoor hebben Nederlanders verschillende problemen: voor sociale huurwoningen is een lange wachtlijst, mensen zijn vaker aangewezen op woningen die veel te duur zijn en steeds meer mensen zijn dak- of thuisloos.  Het recht op huisvesting staat hierdoor enorm onder druk. Het College steunt de diverse initiatieven van de overheid om deze problematiek aan te pakken, zoals de Wet Betaalbare Huur en het Nationaal Actieplan Dakloosheid, maar het zijn wel losse projecten. Het is beter als de overheid het probleem structureel en grondig aanpakt. 

“Een goede, betaalbare woning – in koop- of huursector – is immers een van de basisvoorwaarden voor bestaanszekerheid.” - Troonrede 2023 

Ook in Caribisch Nederland blijft betaalbare huisvesting een groot probleem. Zo zijn de wachtlijsten voor sociale huurwoningen twee keer zo lang als het beschikbare aantal en zijn er geen cijfers beschikbaar over het aantal dak- en thuislozen. Het demissionaire kabinet heeft een beleidsagenda voor volkshuisvesting in Caribisch Nederland vastgesteld met daarin plannen om het aanbod te vergroten en gegevens te verzamelen. Het is belangrijk dat het kabinet deze plannen doorzet. 

Slavernijverleden: erkenning, bewustzijn en herstel – nu en in de toekomst 

Dit jaar is op 1 juli herdacht dat precies 150 jaar geleden een einde kwam aan slavernij in het Koninkrijk der Nederlanden. Op die dag bood Koning Willem-Alexander, net als premier Rutte in december 2022, excuses aan voor het slavernijverleden en is het Herdenkingsjaar Slavernijverleden begonnen. Ook in de Troonrede stond hij stil bij de noodzaak om het slavernijverleden te verwerken, om van erkenning en excuses te komen tot heling, verzoening en herstel. 

“Er is nog altijd discriminatie en racistische uitsluiting in de samenleving. Ook daarom blijft de verwerking van het slavernijverleden juist na dit herdenkingsjaar in het hele Koninkrijk hoog op de agenda staan.”  - Troonrede 2023 

Herdenken kan een krachtig middel zijn om bewustzijn te creëren en de dialoog over dit gedeelde verleden te bevorderen. Maar herstel is minstens zo belangrijk. Dat kan op verschillende manieren: door onderzoek te doen, voorlichting te geven en herstelbetalingen te doen.  

Internationaal is breed aanvaard dat slavernij een ernstige schending van mensenrechten is en een misdrijf tegen de menselijkheid. De slavenhandel en uitbuiting van de tot slaaf gemaakten in de koloniale tijd hield in dat mensen het fundamentele recht werd ontnomen om over het eigen leven te beschikken op basis van 'ras'. Anderen profiteerden hier juist van. Dit heeft geresulteerd in economische, sociale en politieke ongelijkheden, die tot de dag van vandaag in onze samenleving doorwerken. Als we die ongelijkheid willen aanpakken, dan moeten we het ten eerste erkennen en zien welke gedachten erachter zitten, zoals vooroordelen over zwarte mensen en superioriteitsdenken als het gaat om witte mensen.  

De overheid moet zich er daarom voor inzetten dat iedereen dezelfde kansen krijgt en op dezelfde manier behandeld wordt. Onderwijzers op scholen moeten het hele verhaal vertellen over de slavernij en kolonialisme. En alle vormen van racisme moet de overheid actief tegengaan. 

Het College is blij met het door het kabinet beschikbaar gestelde fonds voor bewustwording en maatschappelijke initiatieven in het kader van het Herdenkingsjaar, maar benadrukt ook dat dit slechts één van de nog vele te maken stappen is. Ook na het Herdenkingsjaar heeft het kabinet nog een hoop te doen op het gebied van erkenning, bewustzijn en herstel. Het is hierbij cruciaal dat bij elke te nemen stap de nazaten van de tot slaaf gemaakten actief worden betrokken.  

Gerelateerd nieuws

Wat betekenen mensenrechten als recht stopt bij de grens?

Migranten die sterven aan de buitengrenzen van Europa. Wapens die legaal worden geëxporteerd, en elders gebruikt worden om oorlogsmisdaden te plegen. Klimaatschade die vooral ten koste gaat van mensen die er het minst aan hebben bijgedragen. Juridisch gezien is er vaak niemand verantwoordelijk.

Zes strategieën moeten helpen beter om te gaan met acute schaarste

De verwachte groeiende frequentie en intensiteit van klimaatincidenten, en steeds reëlere scenario’s van militaire dreiging, roepen zorgen op over schaarste in hulpverleningscapaciteit. Dit benadrukt de noodzaak om na te denken over het omgaan met schaarste in tijden van crisis. In een inventariserend onderzoek zijn zes strategieën uitgewerkt die crisisteams kunnen helpen beter om te gaan met situaties waarbij de hulpvraag het aanbod overstijgt.

Duurzame opvang: realistische route naar beter asielbeleid

Overal in de samenleving luiden noodklokken: de noodopvang voor vluchtelingen is ineffectief en peperduur. Wat bedoeld was als een kortetermijnoplossing, is voor veel asielzoekers een langetermijnkwelling geworden. Bestuurders en gemeenten van uiteenlopende politieke kleur geven aan dat het beleid op deze manier niet uitvoerbaar is. Een meerderheid in de Tweede Kamer stemde recentelijk voor een motie [1] om duurzame en kleinschalige opvang te realiseren. En hoewel het huidige kabinet graag een sobere opvang voor vluchtelingen creëert, ziet het ook in dat de noodopvang van asielzoekers en Oekraïense ontheemden onnodig hoge kosten met zich meebrengt.

Effect afspraken tegen agressie en geweld in publieke sector kan groter

In 2010 zijn afspraken tussen politie en OM vastgelegd over agressie- en geweldszaken tegen werknemers met een publieke taak. Dit om te komen tot eenduidige, effectieve en snelle afhandeling van deze zaken. Uit onderzoek blijkt dat de afspraken daar positief aan bijdragen, maar dat er ook knelpunten zijn in de uitvoering. Zo is de informatievoorziening aan slachtoffers beperkt en kan de betrokkenheid van hun werkgevers beter. Ook wisselt de kwaliteit en snelheid van het aangifteproces en is er onduidelijkheid over (deels) anoniem aangifte doen. Dit onderzoek is inmiddels de derde evaluatie van de afspraken. Het biedt verschillende handvatten om de knelpunten aan te pakken. Om het effect van de afspraken te vergroten, is het nodig dat die worden opgepakt.