‘Planten kunnen nu eenmaal niet zeggen: ‘Help, ik heb water nodig!’, zegt Chen lachend. ‘Maar ze vertellen ons veel door hun fysieke reacties. Veranderingen in bijvoorbeeld het bladoppervlak geven ons veel informatie. Denk aan de planten in je eigen tuin: als je ze geen water geeft, zullen de bladeren krullen of zelf afvallen. Met satellieten kunnen we deze reacties op grote schaal meten.’

De hoeveelheid bladeren meten met satellieten

Chen bestudeerde hoe verschillende Europese ecosystemen reageerden op de ernstige droogte in 2018. ‘Ik onderscheidde 21 verschillende soorten ecosystemen. Ik wilde begrijpen welke het meest kwetsbaar zullen zijn naarmate de droogtes toenemen’, legt ze uit. Om dit te doen, monitorde Chen veranderingen in het bladoppervlak van al deze ecosystemen met behulp van satellietbeelden. ‘Vanuit de lucht nemen de satellieten foto’s van het aardoppervlak onder hen. Elke pixel op zo'n foto beslaat een gebied van 1.000 bij 1.000 meter. Door te kijken naar de verhouding tussen de hoeveelheid bladeren en de hoeveelheid grondoppervlak op elke foto, berekende we voor elk ecosysteem de zogenaamde Leaf Area Index. Dit is een indicator voor de daadwerkelijke hoeveelheid bladoppervlakte.’

Om het effect van de droogte in 2018 te bepalen, vergleek Chen het bladoppervlak in 2018 op alle locaties met gegevens van voorgaande jaren, van 2004 tot en met 2017. Zo kon ze zien waar het aantal bladeren afnam en wat de omvang van de droogteschade voor elk type ecosysteem was.

Kwetsbare versus weerkrachtige ecosystemen

Chens onderzoek onthulde dat gemengde bossen, met hun diverse plantensoorten en diepe wortelsystemen, het meest veerkrachtig zijn bij droogte. ‘Ze kunnen water uit diepere bodemlagen halen en terugvallen op verschillende overlevingsstrategieën’, legt ze uit. Daarentegen zijn geïrrigeerde landbouwgronden zeer kwetsbaar vanwege hun afhankelijkheid van grote hoeveelheden water en het gebrek aan natuurlijke mechanismen om droogte te doorstaan.

‘De schade zal onevenredig toenemen’

Chen’s onderzoek liet daarnaast een verontrustende trend zien: naarmate droogtes door klimaatverandering extremer worden, zal de schade aan de meeste ecosystemen onevenredig toenemen. ‘Met stijgende temperaturen en meer frequente droogtes zal de schade aan ecosystemen steeds sneller toenemen’, legt ze uit. Door deze onevenredige reactie kunnen uiteindelijk zelfs de meest droogtebestendige ecosystemen ernstige schade oplopen. Chen: ‘Als de droogtes verergeren, is de kans groot dat tal van ecosystemen zeer kwetsbaar worden, en dat sommigen zelfs zullen bezwijken.’

Water wijs verdelen

De inzichten van Chen helpen ons om de beste manier te vinden om de effecten van droogte in te perken en kwetsbare natuur te beschermen. Chen: ‘Het is cruciaal om te weten welke ecosystemen het meest kwetsbaar zijn en hoe snel ze kunnen instorten. Moeten we nu actie ondernemen? Of heeft de vegetatie in het gebied een bepaalde buffercapaciteit? We zouden effectief water kunnen toebedelen aan de kwetsbaardere ecosystemen en leren van de meest weerbare ecosystemen: wat maakt ze zo veerkrachtig, en kunnen we dat op de een of andere manier in ons natuurbeheer opnemen?’

Drones om verdorde bomen op te sporen

Chen voorziet een toekomst waarin we droogte bijna in realtime kunnen monitoren. ‘Satellieten met een lage resolutie, waarbij elke foto een gebied van ongeveer 1 km² beslaat, passeren een specifieke locatie elke 1 tot 2 dagen’, legt ze uit. Tijdens periodes van droogte zouden we deze satellieten kunnen gebruiken om snel gebieden te lokaliseren waar het mis gaat. Bosbeheerders kunnen dan drones sturen om efficiënt de exacte locatie te bepalen, of zelfs individuele planten of bomen te identificeren die zijn aangetast. Chen: ‘Zo’n gerichte, realtime aanpak zou een revolutie zijn in het monitoren van onze effecten op de natuur. Hopelijk kunnen we op die manier de impact van klimaatverandering op de natuur een beetje verminderen.’

Gerelateerd nieuws

Een andere kijk op de economie: het welzijn van mensen en natuur op de eerste plaats

De wereld verandert snel en datzelfde geldt voor de manier waarop we denken over de economie. Nu de klimaatverandering intensiveert, de biodiversiteit terugloopt en de ongelijkheid verdiept, is de vraag: kunnen onze economische systemen zich aanpassen? Bij Wageningen University & Research stellen drie vooruitstrevende economen de traditionele modellen op de proef en onderzoeken nieuwe benaderingen van het economisch denken. Zij pleiten voor nieuwe inzichten, theorieën en, het belangrijkst, voor nieuwe meetmethoden die in de besluitvormingsprocessen prioriteit geven aan het welzijn van mensen en de natuur.

Klimaat

Een glimp van de toekomst

Een meerlaagse blik op het energiesysteem is goud waard. Lokale energiesystemen zijn van belang om te kunnen blijven wonen, werken en verplaatsen. Op Goeree-Overflakkee is er een nieuw wijkje dat lokaal vraag, aanbod en conversie in balans houdt.

Klimaat

Klimaattransitie: van planning naar implementatie

Voor een financiële instelling is het opstellen van een klimaattransitieplan één ding; het implementeren ervan is iets heel anders. PwC-experts Sophie de Vries en Gerrit Ledderhof bespreken de cruciale rol van banken en verzekeringsmaatschappijen, de belangrijkste uitdagingen waarmee ze worden geconfronteerd en praktische oplossingen. 'Het is heel belangrijk mensen aan te moedigen nieuwe vaardigheden en kennis te ontwikkelen met betrekking tot klimaat en duurzaamheid.'

Klimaat

‘Duurzaamheid gaat verder dan wet- en regelgeving: het is een strategische én economische kans’

De recent aangekondigde ESG Omnibus biedt versoepeling en uitstel van de duurzaamheidsrapportage. Volgens Femke Helgers, Director ESG & Sustainability Strategy bij PwC, is dit een belangrijke kans om duurzaamheid stevig in de bedrijfsstrategie te verankeren. In plaats van lui achterover hangen, zou dit een gelegenheid moeten zijn om duurzaamheid proactief te integreren als strategisch fundament.