Het is niet voor niets dat de Tweede Kamer op afbouw heeft aangedrongen omdat hoorzittingen lieten zien hoeveel schrijnend leed sommige jongeren daar ervoeren (zie rapporten Jason en Woodbrokers). Er zijn argumenten om in Friesland niet aan dit risicovolle avontuur te beginnen.

  1. Addink en van der Veldt constateerden in een review in 2022 al dat niet aangetoond kon worden dat de behandeling effectief was (1). Ook internationaal is er al lang consensus dat behandeling onder dwang niet of nauwelijks werkt (2). Dat terwijl gesloten opvang ook schade kan doen: ‘baat het niet dan schaadt het wel’

  2. Want gesloten behandeling gaat gepaard met grote risico’s op verdere schade die soms niet meer te herstellen is (3). Veel jongeren kregen de afgelopen jaren hiervoor zelfs schadevergoeding van het Rijk.

    1. De wethouder baseert zich op vertrouwen in Jeugdhulp Friesland, onder het juichende motto: ‘we gaan het allemaal anders doen’. Maar waarom is dat vertrouwen gerechtvaardigd als het alleen gaat om afspraken op papier, de werkelijkheid er bij Woodbrokers niet om loog (4) en er nog steeds rechtszaken tegen medewerkers lopen?

    2. In de praktijk duurt het minimaal een jaar voordat je, ook een kleine gesloten instelling op orde hebt. In de tussentijd gebeurt er van alles wat het daglicht niet kan verdragen. Jongeren worden het slachtoffer. Ik ben zelf betrokken geweest bij de opening van drie nieuwe gesloten jeugdinstellingen in het verleden. We dachten dat we het allemaal anders gingen doen maar de realiteit bleek anders. Na de opening van een gesloten instelling ging er na een paar maanden heel veel mis, van branden en seksueel geweld tot complete opstanden en suïcides. Een burgemeester dreigde zelfs met een sluiting. Ik belde toen met een zestal directeuren van net geopende gesloten instellingen en die vertelden allemaal hetzelfde verhaal: je hebt minimaal een jaar nodig voordat de boel op orde is en in de tussentijd is het ‘horror’. Zeker twee van die instellingen zijn nooit meer op orde gekomen, een van de redenen voor sluiting. In andere gevallen werden de tralies steeds dikker en de hekken steeds hoger, terwijl andere gesloten instellingen die hekken en tralies succesvol aan het afbreken zijn. Dat is wel een groot risico voor een flinke investering met publieksgeld voor een zo korte periode.

    3. Repressie (5) is een van de grote klachten van jongeren in de gesloten jeugdzorg, getuige de recente rapporten van Jason over Zikos (6) en over Woodbrokers, in deze blogs al eerder uitgebreid besproken. Repressie blijkt in de praktijk maar moeilijk te voorkomen in gesloten instellingen, getuige de rapporten van Woodbrokers en Jason. Veel medewerkers zeggen dat ‘het in de muren zit’, maar onderzoek naar kinderrechten bijvoorbeeld van Susanne Hofte die daarop in oktober hoopt te promoveren laat zien dat repressie een probleem is van medewerkers die straffen verwarren met opvoeding (7). Vaak zit het in de kernovertuigingen en persoonlijkheid van medewerkers, zo laat onderzoek zien (8). Des te meer reden om voorzichtig te zijn met nieuwe gesloten instellingen omdat ervaren medewerkers moeilijk te krijgen zijn en het niet verstandig lijkt om medewerkers uit Woodbrokers 1.0 voor Woodbrokers 2.0 in te zetten. En de controle door gedragsdeskundigen faalt dikwijls zo blijkt uit een recente tuchtzaak (9).

      Tot slot: er zijn steeds meer betere alternatieven voor gesloten Jeugdhulp. Juist daarom is het onbegrijpelijk dat Friesland deze stap nu zet. In Amsterdam (Levvel), Noord-Holland (Parlan), Zuid Holland (Schakenbosch, Fier), Brabant (Yes We Can) doen ze het al anders, met succes. In Drachten opent Turnover haar vestiging om ‘zo thuis als mogelijk’ jongeren te begeleiden met behulp van sport.

      Het negeren van zoveel wetenschappelijk bewijs en negatieve ervaringen van jongeren en ouders in de praktijk en stug doorgaan met onbewezen pedagogische behandeling die vaak schade doet is niet fraai maar tekent wel hoe het in de praktijk toch telkens weer mis gaat.

      Friesland neemt een grote gok met deze stap voor pak ‘m beet twee jaar.

    4. https://www.nji.nl/uploads/2021-06/Kijk-op-JeugdzorgPlus.pdf

    5. https://psycnet.apa.org/record/2008-11635-002

    6. https://www.nji.nl/publicaties/kijk-op-jeugdzorgplus

    7. https://sociaalweb.nl/nieuws/dwangmaatregelen-die-nooit-mogen-getuigenissen-van-jongeren-en-medewerkers/

    8. Er is sprake van repressie wanneer dwang wordt toegepast om een kind of jongere onredelijk te straffen of als machtsmiddel (De Valk, 2019). Repressie bestaat in de praktijk onder meer uit harde en oneerlijke controle en straf, gebrek aan flexibiliteit en aan privacy, steeds strengere regels en vernedering.

    9. https://sociaalweb.nl/nieuws/rapport-jason-en-opnamestop-zikos-afdelingen-in-de-gesloten-jeugdzorg/

    10. Hofte, S. ()2024). Het juridisch kader als pedagogische ruimte. Thesis UvA. Ridderprint. Promotiedatum donderdag 24 oktober 2024 1300 uur Agnietenkapel Amsterdam.

    11. https://www.researchgate.net/publication/349083118_Prison_Changed_Me-and_I_Just_Work_There_Personality_Changes_Among_Prison_Officers

    12. https://www.omropfryslan.nl/nl/nieuws/1233998/medewerkster-jeugdzorginstelling-woodbrookers-krijgt-berisping

Voor meer verdieping PONT | Zorg & Sociaal , opent in nieuw tabblad

Over de auteurs

  • Peer van der Helm

    Peer van der Helm is sinds 2014 lector Residentiele Jeugdzorg van Hogeschool Leiden, en in 2021 is hij benoemd tot bijzonder hoogleraar onderwijs en zorg aan de Universiteit van Amsterdam. Hij doet samen met een team onderzoekers en docenten onderzoek naar het leef- en leerklimaat voor jongeren die het in onze samenleving minder getroffen hebben, bijvoorbeeld in de jeugdzorg, het speciaal onderwijs en gezinshuizen. Ook doet het lectoraat onderzoek naar het werkklimaat onder medewerkers van instellingen en het speciaal onderwijs. Het doel van dit onderzoek is het verbeteren van het klimaat in de instellingen om daarmee de ontwikkelingskansen van jongeren te vergroten. Om weer deel te nemen aan de samenleving, is het voor deze jongeren erg belangrijk van groot belang voor participatie in onze samenleving. Hij studeerde psychologie en promoveerde in 2011 aan de Vrije Universiteit Amsterdam op onderzoek naar het leefklimaat in de Justitiële Jeugdzorg.

Gerelateerd nieuws

Nederland steunt Oekraïne ook in de digitale oorlog

Al meer dan duizend dagen vechten de Oekraïners met man en macht om hun land te verdedigen. De oorlog speelt zich niet alleen af aan de frontlinies, maar ook online. Op 20 december bestaat het Tallinn Mechanisme één jaar. Via het Tallinn Mechanisme werkt Nederland samen met andere landen aan de online veiligheid van Oekraïne én zichzelf.

Data & Privacy

Spreken werknemers zich uit over seksisme en diversiteitsbeleid op het werk?

Seksisme op het werk neemt vele vormen aan, van subtiele opmerkingen tot regelrechte intimidatie. Het bestaan van seksistisch gedrag kan een verklaring zijn waarom vrouwen uit door mannen gedomineerde bedrijfstakken stappen. Om deze situatie aan te pakken, maken bedrijven gebruik van diversiteits-, gelijkheids- en inclusiebeleid (DEI: Diversity, Equity, and Inclusion) om de gedragsproblemen aan te pakken. Dit is om ervoor te zorgen dat mensen met verschillende achtergronden zich op hun gemak voelen en erbij betrokken worden.

Zorg & Sociaal

Randvoorwaarden en mogelijkheden bij groen aanbesteden

Duurzaamheid neemt een steeds prominentere rol in bij aanbestedingen en is tegenwoordig een hot topic. Niet alleen wordt de regelgeving vanuit Europa steeds dwingender van aard, vanuit maatschappelijk oogpunt realiseren aanbestedende diensten zich steeds beter welke sleutelrol zij kunnen innemen in de duurzaamheidstransitie door middel van ‘groene’ inkoop. Maar hoe neem je als aanbestedende dienst duurzaamheid effectief mee in je aanbestedingsprocedure? En hoe zorg je er vervolgens voor dat de gestelde groene eisen ook daadwerkelijk worden nagekomen tijdens de uitvoering?

Klimaat

Het raakt alle gezinsleden: hoe seksueel misbruik tussen broers en zussen door kan werken in de familie

Seksueel misbruik tussen broers en zussen kan ook na jaren nog grote impact hebben op de familierelaties. Dat blijkt uit onderzoek van Sheila van Berkel, Iva Bicanic en Anja van der Voort, die slachtoffers met elkaar in gesprek brachten over hun ervaringen. ‘Ouders ontkenden of minimaliseerden het misbruik vaak.’

Zorg & Sociaal