Technologische oplossingen, waar Nederland ook goed in is, blijven nodig maar zijn niet voldoende. Een breder en samenhangend perspectief is nodig, van waaruit keuzes kunnen worden gemaakt die bijdragen aan een fundamentele omslag in onze omgang met water. In de signalering stelt de SER daarvoor vijf sociaal-economische vraagstukken centraal: structurele omgang met droogte, de verdeling van kosten, de waardering van water, de sturende rol van water en bodem, en het dragen van risico’s.

“Ons land heeft te maken met soms teveel, soms te weinig en vaak te vies water. Dat is op langere termijn niet houdbaar,” zegt Steven van Eijck, SER-kroonlid en voorzitter van de commissie die de signalering opstelde. “We staan voor fundamentele keuzes, waarbij de samenhang tussen verschillende maatschappelijke opgaven van belang is. Dat betekent naast een verantwoorde omgang met energie en grondstoffen ook een verantwoorde omgang met water. Hoe gaan we het water verdelen? Wie betaalt waarvoor en wanneer? Dat zijn urgente vragen waarover we het gesprek met elkaar moeten aangaan, vandaar deze signalering.”

Vraagstukken

De signalering gaat in op vijf sociaal-economische vraagstukken rond water: structurele omgang met droogte, financieringsprincipes, waardering van water, rekening houden met water en bodem, en kosten van schade en risico’s.

Structurele omgang met droogte

De kans op een zoetwatertekort neemt toe door opwarming en zeespiegelstijging. Nederland heeft via een verdringingsreeks vastgelegd hoe water bij ernstige droogte voor korte tijd en in geval van nood wordt verdeeld over verschillende gebruikers. De reeks biedt echter geen oplossing als er sprake is van langere perioden van droogte. Er ligt daarom een opgave in het zoeken naar een aanpak die een structurele, rechtvaardige prioritering van het watergebruik biedt, naast innovatieve technologische maatregelen.

Financieringsprincipes

Het Nederlandse waterbeheer heeft een robuust financieringsstelsel. In toenemende mate staan echter de onderliggende principes ter discussie zoals solidariteit, de vervuiler betaalt en de kostenveroorzaker betaalt. Er moet nader worden verkend hoe deze principes ervoor kunnen zorgen dat gewenst gedrag wordt gestimuleerd en de kostenverdeling als rechtvaardiger wordt beschouwd.

Waardering van water

Water is van onschatbare waarde voor de samenleving, maar het toekennen van de juiste waarde aan water is niet eenvoudig. De waarde zou zowel schaarste en overlast als de uiteenlopende baten moeten reflecteren. Het passend waarderen van water (met inachtneming van de lasten) biedt ook kansen voor duurzame groei en innovatie door bedrijven. De vraag is hoe meer waarde aan water kan worden toegekend op een manier die zorgt voor een betere (en betaalbare) omgang met water.

Rekening houden met water en bodem

De waterproblematiek vraagt om meer ruimte (bijvoorbeeld natuurlijkvriendelijke oevers, dijken). Dit geldt ook voor andere maatschappelijke opgaven (bijvoorbeeld woningbouw, natuur). In beleid wordt gesteld dat rekening moet worden gehouden met water en bodem bij onze ruimtelijke ordening, maar over de manier waarop verschillen de meningen. Het is een uitdaging om dit uitgangspunt praktisch toepasbaar te maken, zodat de rol van water en bodem goed wordt meegenomen bij afwegingen hieromtrent.

Kosten van schade en risico’s

Wateroverlast en droogte vormen aanzienlijke risico’s voor huiseigenaren en de economie. Schade als gevolg van wateroverlast en overstromingen is niet altijd verzekerd. De overheid kan onder voorwaarden helpen, maar nooit alle schade vergoeden in geval van een ramp. Momenteel ontbreekt een publiek-private compensatie-infrastructuur om schade bij wateroverlast en overstromingen te vergoeden. Dit leidt tot onduidelijkheid en heeft daardoor negatieve gevolgen voor burgers en het vestigingsklimaat voor bedrijven. Er zijn keuzes nodig om te komen tot een effectieve en rechtvaardige verdeling van de kosten en risico’s van waterschade.

Verdieping

Bij de signalering wordt ook een verdiepend document gepubliceerd. Hierin zijn de vijf sociaal-economische vraagstukken in relatie tot de waterproblematiek uitgebreider uitgewerkt en is aandacht voor de huidige inspanningen om deze problematiek aan te pakken.

Documenten

Gerelateerd nieuws

Wat betekent verzilting voor water, landbouw en natuur?

Steeds vaker dringt zout water ons land binnen, voor een deel als gevolg van klimaatverandering. Wat betekent dit voor het water- en bodemsysteem, voor de landbouw en de natuur? Om dit te onderzoeken, heeft het Rijk samen met STOWA een ambitieus programmaplan opgesteld: ‘Omgaan met zout in landbouw, natuur en waterbeheer’. Voor het jaar 2025 is 400.000 euro beschikbaar om een start te maken. Het doel is een meerjarig kennisprogramma met een budget van ongeveer 1 miljoen euro per jaar.

Omgeving

‘Overheid: werk mét bedrijfsleven aan voldoende en aan schoon water’

Nederland staat voor grote wateruitdagingen – van droogte tot drinkwatertekorten en schoner water. Het bedrijfsleven pakt graag de handschoen op om samen met de overheid te werken aan voldoende beschikbaarheid van water en in de verbetering van de kwaliteit ervan. Dat aanbod doen VNO-NCW en MKB-Nederland in aanloop naar het Commissiedebat water van de Tweede Kamer op 24 september. Beleid wat werkbaar is in de praktijk is daarbij het uitgangspunt.

Omgeving

Bestaanszekerheid vraagt om gezamenlijk beleid over grenzen beleidsterreinen heen

Bestaanszekerheid vraagt om meer dan een voldoende inkomen, stellen de planbureaus SCP, PBL en CPB in de studie ‘Bestaanszekerheid vanuit een bredewelvaartsperspectief’. Zo kunnen ook een slechte gezondheid, onveilige leefomgeving of laaggeletterdheid de bestaanszekerheid aantasten. Beter zicht op alle relevante aspecten, hun samenhang en de verschillen tussen burgers maakt effectiever en efficiënter beleid op dit terrein mogelijk.

Zorg & Sociaal

Wonen of zorg? De juridische scheidslijn in woonzorgvastgoed

De vergrijzing zet onze samenleving op scherp: de vraag naar innovatieve woonzorgconcepten stijgt explosief. Beleggers en ontwikkelaars storten zich massaal op woonzorgvastgoed. Maar juist op het snijvlak van wonen en zorg ontstaan interessante juridische vraagstukken, want wie bepaalt of een woning vooral een thuis is, of toch vooral een zorginstelling? Die scheidslijn is allesbepalend voor de wet- en regelgeving die geldt. Zodra zorg de boventoon voert en wonen ondergeschikt is, veranderen de spelregels drastisch – met grote gevolgen voor huurbescherming en contractuele afspraken. Wat betekent dat concreet voor huurders, verhuurders en zorgaanbieders? En waarom is het cruciaal om de afspraken over huur en zorg glashelder vast te leggen? In deze blog wordt die vraag beantwoord en wordt door Nika Niels en Isa Horstik uiteengezet welke regels van toepassing zijn wanneer wonen en zorg nauw met elkaar verweven zijn.

Omgeving