Draaien aan model

Door het hoofdlijnenakkoord daalt volgens het CPB het aantal personen in armoede in 2028 met 0,7 procent-punt naar 4,7 procent.

Ook daalt de armoede onder kinderen in 2028 met 0,6 procent-punt naar 5,3 procent. De werkloosheid komt uit op 4,3 procent in 2028, dat is 0,3 procent-punt lager dan in het basispad. Dit komt vooral doordat als gevolg van de verlaging van het eigen risico de werkgelegenheid in de zorg stijgt met 19.000 werknemers. Als een soort manna uit de hemel worden deze zorgbanen gecreëerd.

Nu hebben de opstellers van het hoofdlijnenakkoord handig aan de knoppen zitten draaien van een CPB model. Volgens politiek duider Frank Hendrickx is hierin de hand zichtbaar van NSC-leider Pieter Omtzigt, informateur Elbert Dijkgraaf en VVD-onderhandelaar Eelco Heinen (VK, 25 mei). Deze hand is ook in het hoofdlijnenakkoord zichtbaar. Voor het terugdringen van kinderarmoede wordt 300 miljoen euro besteed aan een hoger kindgebondenbudget en voor het terugdringen van armoede wordt de huurtoeslag verhoogd met 500 miljoen. Ook het verlagen van het eigen risico zorgt voor lagere armoede. Dit komt doordat lagere inkomens via een hogere zorgtoeslag worden gecompenseerd voor een hogere nominale zorgpremie.

Kinderarmoede

Voor de nadelen is daarentegen geen enkele aandacht. Integendeel zelfs, toen bleek uit de doorrekening dat het kinderarmoedecijfer net iets boven het referentiejaar 2024 uitkwam gaf NSC-leider Omtzigt in het debat met de informateurs aan dat dit in het regeerprogramma gecorrigeerd dient te worden. In het CPB model -zo wist hij als geen ander- kan dit bijna alleen gecorrigeerd worden door een nog hoger kindgebondenbudget. Geen woord echter over de nadelen van een verhoging van dit budget bijvoorbeeld voor de arbeidsparticipatie van tweeverdieners, die overigens wel zijn opgesomd in het verkiezingsprogramma van NSC.

Nadelen van toeslagen

De nadelen van hogere toeslagen zijn alom bekend. Zij zijn complex en veel gezinnen zuchten onder een hoge marginale belastingdruk als gevolg van toeslagen. Hierdoor zal een stijging van het bruto inkomen niet of amper resulteren in een hoger beschikbaar inkomen. Het gevolg is dat men vaak parttime werkt. Indien men gebruikmaakt van zowel de huur- als de zorgtoeslag en een kindgebondenbudget zal een stijging van het bruto inkomen zelfs resulteren in een lager beschikbaar inkomen en is men dus gevangen in een ”armoedeval”. Ook andere maatregelen uit dit hoofdlijnenakkoord zoals het opschorten van de afbouw van de dubbele algemene heffingskorting in de bijstand leiden tot een lager arbeidsaanbod. In 2011 is afgesproken deze zogenoemde aanrechtsubsidie af te bouwen om de arbeidsparticipatie onder de minstverdienende partner te bevorderen.

Arbeidsaanbod gaat dalen

Nu is het in deze doorrekening wel zoeken naar de effecten op het arbeidsaanbod. In tegenstelling tot eerdere doorrekeningen heeft het CPB dit nu niet opgenomen. Ook is een gebruikelijke kanttekening dat op termijn de arbeidsvraag zich aan het arbeidsaanbod aanpast en de extra werkgelegenheid in de zorg de werkgelegenheid in de marktsector verdringt weggevallen.

Het zou daarom wenselijk zijn als het CPB deze effecten alsnog in kaart brengt bijvoorbeeld voor het debat over de regeringsverklaring. Dan kan er ook rekening worden gehouden met het gegeven dat sommige maatregelen zoals een kortere WW ook een positief effect op het arbeidsaanbod kan hebben. Overigens geven eerdere doorrekeningen aan dat dit effect beperkt zal zijn.

Migratiebeperkingen maken het nog erger

Belangrijk is ook eerdere doorrekeningen een afruil tussen korte en lange termijn werkgelegenheid (‘arbeidsaanbod’) en armoede laten zien. Het terugdringen van armoede heeft een prijs in een steeds hogere armoedeval en minder arbeidsaanbod. Het plaatst ook een heel groot vraagteken bij de uitkomst van 19.000 meer banen in de zorg.

We komen nu al 55.000 medewerkers tekort in de zorgsector en reëler is dat dit de komende jaren alleen maar oploopt. Bij het laatste dient ook te worden aangetekend dat de beperking van de migratie meegenomen moet worden. Projecten om vluchtelingen om te scholen tot zorgmedewerkers kunnen in de ijskast. Een cijfer daarop plakken is moeilijk, omdat er veel wensdenken in akkoord staat. Eén ding is zeker. Het hoofdlijnenakkoord zal de zon op de arbeidsmarkt zeker niet laten schijnen!

Over de auteurs

  • Raymond Gradus

    Raymond H.J.M. Gradus is hoogleraar bestuur en economie van de publieke en non-profit sector aan de Vrije Universiteit Amsterdam, en is tevens verbonden aan de vakgroep Accounting en het Zijlstra Center for Public Control, Leadership and Governance.

Gerelateerd nieuws

Mentale gezondheid jongeren gaat achteruit, bij volwassenen stabiel

De mentale gezondheid van jongeren is achteruit gegaan. Dat blijkt uit het nieuwste kwartaalonderzoek (juni 2025) van het Netwerk Gezondheidsonderzoek bij Rampen. Zo voelden meer jongeren zich eenzaam, ervaarden ze meer stress en dachten meer jongeren serieus aan zelfdoding.

Zorg & Sociaal

Grote versnelling nodig tegen gebrekkige gegevensuitwisseling in de zorg

De gebrekkige gegevensuitwisseling in het Nederlandse zorgsysteem leidt tot onnodige zorg, vermijdbare medische fouten en soms zelfs tot blijvende schade voor patiënten. Dat stelt Patiëntenfederatie Nederland op basis van eigen onderzoek en gesprekken met patiënten en professionals. De federatie roept in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen op tot grote versnelling om het probleem structureel op te lossen. “Goede zorg begint bij goede informatie,” zegt directeur-bestuurder Arthur Schellekens. “Zolang die informatie niet beschikbaar is waar en wanneer dat nodig is, verspillen we kostbare capaciteit en lopen patiënten onnodig risico.”

Zorg & Sociaal

‘Door elkaar echt te leren kennen, ontdek je dat ‘tegenwerking’ niet voortkomt uit onwil’

Ze zijn feitelijk met weinig, maar kosten de samenleving veel: jongeren die verblijven in residentiële jeugdzorg, bijna achttien jaar worden en waarvan niemand exact weet waar ze na hun 18e kunnen wonen en eventueel zorg kunnen krijgen. Met als gevolg dat een deel van hen verdwaald in de lokettenjungle en dak- of thuisloos wordt. Aan de twee implementatiecoördinatoren van de Landelijke Aanpak 16-27 vragen we daarom: hoe lukt het gemeenten wel deze groep jongeren te ondersteunen naar een duurzame woon- of zorgplek?

Zorg & Sociaal

Stelselsturing in de jeugdzorg: van intentie naar impact

De jeugdzorg kraakt. Niet door gebrek aan inzet of visie, maar door een overdaad aan intenties, rapporten en tijdelijke oplossingen. De Hervormingsagenda Jeugd moet hier verandering in brengen, maar zolang het aan bestuurlijke daadkracht ontbreekt, blijven jongeren en professionals gevangen in een stelsel dat te weinig werkt.

Zorg & Sociaal