Dit artikel is het eerste in een reeks over groen aanbesteden. In dit eerste artikel wordt de achtergrond geschetst van de ontwikkelingen op het gebied van duurzaam (‘groen’) aanbesteden. In de hiernavolgende artikelen wordt ingegaan op de ‘tools’ die aanbestedende diensten in hun spreekwoordelijke gereedschapskist hebben om groene eisen mee te nemen in aanbestedingen én te borgen in de uitvoeringsfase.

Aanbestedingen als instrument voor groene ambities

Aanbestedingen zijn bij uitstek geschikt om groene ambities van overheden te verwezenlijken. Het totale inkoopvolume in Nederland alleen al is minstens 100 miljard euro per jaar. Door deze omvang hebben overheden de mogelijkheid om op grote schaal gedrag te veranderen en groene impact te maken door middel van overheidsopdrachten.

Daarbij dient bedacht te worden dat het stellen van groene eisen en criteria in aanbestedingen niet alleen impact kan hebben op de mate waarin het ingekochte product, werk of de dienst zelf duurzaam is. Groene eisen en criteria werken vaak ook verder door in de ontwikkelingen binnen bepaalde sectoren en marktpartijen, waardoor een hele sector structureel groener kan worden. Denk hierbij aan de CO2-prestatieladder: waar marktpartijen een aantal jaar geleden in aanbestedingen nog beter konden scoren dan hun concurrenten, is inmiddels bekend dat een groot gedeelte van de bouwsector het hoogste prestatieniveau heeft bereikt.

De overheid verkeert bij uitstek in een positie waarin zij ontwikkelingen kan aanjagen en een voortrekkersrol kan innemen. Het heeft er daarbij alle schijn van dat het innemen van zo’n voortrekkersrol ook in economische zin loont: op de lange termijn zal duurzaam inkopen waarschijnlijk voordeliger zijn, omdat achteraf milieuschade ‘opruimen’ onder aan de streep duurder is dan vooraf voorkomen.

Kanttekening daarbij is dat het toepassen van groene eisen en criteria in aanbestedingen niet onbegrensd is, omdat uit aanbestedingsregels ook beperkingen volgen (waar ik in mijn volgende artikel(en) nader op in zal gaan). In beleid en regelgeving is echter een ontwikkeling gaande die groene eisen en criteria in aanbestedingen een veel belangrijker rol toebedeelt (van ‘nice to have’ naar ‘must have’).

Ontwikkelingen groen overheidsbeleid en groene regelgeving

In de afgelopen decennia is er in de EU in toenemende mate aandacht voor ‘groen’, waarbij ‘groen aanbesteden’ steeds meer op de voorgrond treedt. Van het rapport van de Club van Rome begin jaren ’70, de VN-wereldtop Duurzame Ontwikkeling World na het millennium, tot de meer recente Green Deal. Duidelijk is dat groene inkoop steeds meer in de spotlights komt te staan.

In Nederland is een belangrijke stap gezet door middel van het Nationaal Plan Maatschappelijk Verantwoord Inkopen 2021-2025 en de ondertekening van het Manifest Verantwoord Opdrachtgeven en Inkopen 2021-2025 dat op dit plan is gebaseerd. Dit Manifest heeft tot doel dat maatschappelijk verantwoord opdrachtgeven en inkopen de standaard wordt bij de aangesloten overheden.

Ook op Europees niveau staan de ontwikkelingen op het gebied van groen aanbesteden allesbehalve stil. Vanuit de EU komt er steeds meer wetgeving die (steeds verdergaande) impact heeft op overheidsinkoop. Denk hierbij aan Verordeningen zoals de Net Zero Industrial Act, Battery Regulation en Alternative Fuel and Infrastructure Regulation. Op het gebied van Richtlijnen kan gedacht worden aan de Clean Vehicles Directive, Energy Performance of Buildings Directive en Green Claims Directive. Verwacht wordt bovendien dat duurzaamheid ook bijzondere aandacht zal krijgen in de evaluatie en hervorming van de Europese aanbestedingsrichtlijnen (2014/23/EU, 2014/24/EU en 2014/25/EU) die vervolgens weer doorwerken in onze Nederlandse Aanbestedingswet.

Conclusie

We kunnen concluderen dat groen inkopen voor overheden een goed instrument is om groene ambities te verwezenlijken. Verder zien we ook dat deze conclusie steeds breder gedragen, onderschreven en geïmplementeerd wordt. Waar het meenemen van groene eisen in aanbestedingen eerder het karakter had van ‘nice to have’ en ‘fijne bijvangst’, is de afgelopen jaren een ontwikkeling gaande waarin het meenemen van groene eisen en criteria bij overheidsinkoop steeds meer ‘must have’ wordt en een dwingender karakter krijgt. Een aanzwellende trend die voorlopig nog niet stopt!

Maar hoe zorg je ervoor dat de vertaalslag van groene ambities, naar groene aanbestedingen, óók wordt gemaakt naar groene uitvoering? En met welke praktische aandachtspunten dien je daarbij rekening te houden? Daarover later meer in mijn volgende artikelen!

Over de auteurs

  • Zara Gulikers

    Zara staat partijen bij in de bouw-, infrastructuur- en energiesector. Zij adviseert en procedeert over diverse aanbestedings- en bouwrechtelijke onderwerpen, zowel in de (voorbereiding van de) aanbestedingsprocedure als in de uitvoering van een project. Zara focust zich onder meer op de begeleiding van grote complexe bouwprojecten, zoals de PALLAS Reactor en Nuclear Health Centre in Petten en de rioolwaterzuiveringsinstallatie in Den Bosch. Naast het opstellen en beoordelen van traditionele bouwcontracten op basis van de UAV en UAV-GC stelt zij ook contracten op met ver(der)gaande samenwerkingsvormen zoals twee-fasen (waaronder bouwteams), allianties en verschillende contracten met toepassing van Cost+ (waaronder NEC4 en FIDIC). Daarnaast heeft zij kennis van uiteenlopende vastgoedgerelateerde onderwerpen vanuit haar eerdere ervaring in de vastgoedtransactiepraktijk (specialisatie huurrecht). Zara is docent bij Conducto Opleidingen Inkoop & Aanbesteden.

Gerelateerd nieuws

Historische klimaatzaak begonnen bij Internationaal Gerechtshof

Op initiatief van Vanuatu, een kleine eilandstaat in de Stille Oceaan, is op 2 december een historische klimaatzaak begonnen om wereldwijde klimaatactie af te dwingen.

Klimaat

Europa kan weer een eigen – duurzame – textielsector opzetten

De Europese landen zijn in de afgelopen decennia hun textielsector kwijtgeraakt door concurrentie van goedkopere Aziatische producenten. Europa kan een nieuwe duurzame textielsector ontwikkelen als de EU de productie en verwerking van natuurlijke biobased vezels gaat stimuleren, zegt Sanabel Abdulbawab, onderzoeker duurzame textielketens bij Wageningen Food & Biobased Research.

Klimaat

Kabinet: stevige impuls voor agrarisch natuurbeheer

Om boeren weer toekomstperspectief te bieden, werkt het kabinet aan diverse landelijke regelingen en gebiedsspecifieke oplossingen die ook bijdragen aan natuur-, water- en klimaatopgaven. Agrarisch natuurbeheer krijgt een stevige impuls: zo breidt het kabinet het aantal hectare agrarisch natuurbeheer uit tot circa 280.000, bekijken we of de beheercontracten verlengd kunnen worden naar maximaal 20 jaar en wil het kabinet de vergoedingen periodiek indexeren. In specifieke gebieden, zoals veenweidegebieden en beekdalen, blijven we gebiedsgericht doorwerken middels de aanpak ‘Ruimte voor Landbouw en Natuur’. Minister Femke Marije Wiersma (LVVN) schetst in 3 Kamerbrieven haar beleid voor stikstofreductie, agrarisch natuurbeheer en de gebiedsspecifieke aanpak.

Klimaat

ESG: De CSDDD voor financiële ondernemingen

De Corporate Sustainability Due Diligence Directive ("CSDDD") bevat verplichtingen voor grote ondernemingen om due diligence uit te voeren binnen de onderneming, dochtermaatschappijen en bij leveranciers (upstream) en afnemers (downstream). Het doel van de CSDDD is om negatieve effecten op mensenrechten en negatieve milieueffecten tegen te gaan. De CSDDD is op 25 juli 2024 in werking getreden, waarbij lidstaten twee jaar de tijd hebben om de regel te implementeren in nationale wet- en regelgeving. Ook bepaalde grote financiële ondernemingen vallen onder het toepassingsbereik van de CSDDD. In deze Legal Update gaan wij in op de gevolgen van de inwerkingtreding van de CSDDD op deze financiële ondernemingen.

Klimaat