Het concretiseren van de sociale basis

Het versterken van de sociale basis is vakjargon waarbij elke partij of inwoner zijn eigen beeld vormt. Ditzelfde geldt voor de beweging naar de voorkant. Van belang is om dit te concretiseren, met als startpunt de verschillende collega’s binnen de gemeente. Wat verstaat elke beleidsambtenaar onder de sociale basis, op welke manier werkt elke ambtenaar aan deze beweging in zijn eigen dossier en op welke manier aan de gezamenlijke opgave? Waar wil de gemeente naartoe en welk effect wordt met een sterke sociale basis beoogd?

In de praktijk blijkt echt integraal werken nog een flinke uitdaging en dan is overeenstemming over de visie en doelstelling helpend. Dit geldt niet alleen binnen het sociaal domein, maar ook bijvoorbeeld voor de collega’s die zich met inrichting van wijken en leefbaarheid bezighouden. Echte integrale samenwerking kan leiden tot een verrassende gezamenlijke aanpak, zo ontstond in mijn huidige gemeente een samenwerking tussen de collega van verkeer, die duurzame deelmobiliteit wil bevorderen en de collega van welzijn, die op zoek is naar een manier om het vrijwilligersvervoer te versterken.

Samenwerken

Naast het interne gesprek is het minstens zo belangrijk om eenzelfde gesprek over de beeldvorming en samenwerking met partners en inwoners te voeren. Wat verstaat iedereen onder een stevige sociale basis, welzijn, formele zorg en informele zorg? Welke onderlinge verbanden zijn er al en welke positie en rol nemen de verschillende (welzijns)partners, maar ook de informele inwoners-initiatieven in? Hoe zorg je ervoor dat de verschillende partners ook gezamenlijk aan de opgave werken, in plaats vanuit hun eigen opdracht? Hoe zorg je ervoor dat de initiatieven die er zijn passen bij de behoefte van de doelgroep, zodat ze effectief zijn? Een buurtverbinder, sociaal makelaar of wijkambassadeur kan een mooie rol spelen als het gaat om de sociale samenhang en de link tussen formele en informele zorg. Tot slot is het van belang om aan te sluiten bij wat er in een wijk speelt en welke behoefte en ideeën er bij inwoners leven.

Bronnen:

[1] www.cbs.nl/nl-nl/nieuws/2024/18/meer-jongeren-met-jeugdhulp-vooral-meer-tienermeiden

[2] Het Gespreksmodel Sociale Basis van Movisie

Gerelateerd nieuws

Asielopvang: lessen in bestuurlijke moed en draagvlak in tijden van polarisatie

De Spreidingswet, aangenomen in 2023, beoogt een eerlijkere verdeling van asielopvang over gemeenten. Hoewel de wet zijn eerste vruchten afwerpt, blijft het een gevoelig en gepolariseerd dossier. Irene van Eldik (senior adviseur sociaal domein), Julia van Neerrijnen (junior adviseur sociaal domein) en Robert Wester (senior managing consultant Openbaar bestuur en Managing Director EU) geven tips over wat gemeenten kunnen leren van de recente praktijk en hoe te zorgen dat je polarisatie niet in de hand werkt.

Zorg & Sociaal

Van transitie naar koersvastheid: wat tien jaar decentralisatie ons leerde

Tien jaar na de decentralisaties in het sociaal domein blijkt één les boven alles uit te steken: gemeenten met een heldere, doorleefde visie staan sterker in uitvoering, samenwerking en financiële grip.

Zorg & Sociaal

Waar publieke ruimtes verdwijnen, slinkt kansengelijkheid

In een samenleving waarin kansengelijkheid steeds hoger op de agenda staat, is het opvallend hoe weinig aandacht er is voor de fysieke plekken die sociale mobiliteit bevorderen. Bibliotheken verdwijnen, jongerencentra sluiten en scholen fuseren, waardoor mensen steeds verder moeten reizen om gebruik te kunnen maken van essentiële voorzieningen.

Naar een hogere lat voor langdurige ggz-zorg: kwaliteit en veiligheid als randvoorwaarde

De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) luidde recent opnieuw de noodklok: te vaak komen zij kleine zorginstellingen en zelfstandig werkende zorgverleners tegen die niet in staat blijken deskundige en professionele zorg te leveren aan kwetsbare ggz-cliënten binnen de langdurige zorg. Dat brengt risico's met zich mee, zowel voor de kwaliteit van de zorg als voor de veiligheid van patiënten. Deze constatering roept belangrijke vragen op. Hoe worden zij toegelaten tot de Wlz? Welke instrumenten zijn nodig om kwaliteit en veiligheid te borgen? En hoe kunnen recente beleidsontwikkelingen hieraan bijdragen?

Zorg & Sociaal