Op papier ziet het er mooi uit, de afspraken die zijn gemaakt tussen ruim zeventig partijen over het bereiken van een gezondere levensstijl in 2040. Ruim vijf jaar geleden kwam het Nationale Preventieakkoord tot stand waarin tot doel werd gesteld om het alcoholverbruik, het roken en te weinig bewegen grondig aan te pakken.

Onvoldoende impact

Het RIVM deed, in opdracht van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, onderzoek naar de effecten van het Preventieakkoord (1). En wat blijkt: de afspraken hebben naar verwachting onvoldoende impact, laten de modellen zien die voor de drie afzonderlijke gebieden – problematische drinkers, mensen met overgewicht en rokers – zijn opgetuigd.

De ambities voor 2040 worden bij alle drie de thema’s niet gehaald. Het RIVM berekende hoe de situatie in 2040 zal zijn met én zonder de afspraken. Het is voor de onderzoekers zonneklaar dat er extra en stevigere maatregelen nodig zijn om de ambities te halen. Ook “het intensiveren van de huidige maatregelen” kan bijdragen.

Alleen verbetering onder de rokers

Eigenlijk is alleen onder de rokers een positief signaal te zien. In 2040 zal een kleiner aantal mensen een sigaret opsteken. Het is slechts een geringe verbetering. Want ga maar na: de ambitie is dat 5 procent van de volwassen Nederland in 2040 nog rookt, terwijl dat volgens de berekeningen van het RIVM 10 procent zal zijn. Zonder de afspraken is dat 13 procent, dus in die zin een verbetering van 3 procent.

Preventie is hard nodig om de stijgende zorgkosten enigszins in toom te houden. Immers zetten die oplopende kosten ook de solidariteit in het zorgstelsel onder druk. Willen straks gezonde mensen nog wel hoge premies betalen als anderen in de samenleving – ondanks alle aansporingen – ongezond blijven leven?

  1. https://www.rivm.nl/nieuws/impact-nationaal-preventieakkoord-op-roken-overgewicht-en-problematisch-alcoholgebruik-nog

Over de auteurs

  • Tom Reijner

    Tom Reijner is Freelance journalist, onderzoeker en podcastmaker.

Gerelateerd nieuws

Schaalvergroting in de zorg: balanceren tussen vertrouwen en samenwerking

Er zijn verschillende prangende vraagstukken over de bedrijfsvoering van zorgorganisaties in de langdurige zorg. Niemand heeft hier een pasklaar antwoord voor. Tegelijkertijd is er veel kennis te delen: waardevolle initiatieven, ervaringen, ideeën en visies die inspireren en richting kunnen geven. In een vierluik delen onderzoekers Dr. Martin Kartomo en Simon Heesbeen hun bevindingen uit gesprekken met dertien raden van bestuur en directeuren bedrijfsvoering. Elk vraagstuk is besproken aan de hand van een prikkelende stelling. In dit artikel staat centraal: “Grotere schaal is niet beter, maar wel nodig”.

Zorg & Sociaal

Participatie en openheid als basis voor beleid maken

Transparante, digitale informatievoorziening aan burgers (of andere belanghebbenden) is essentieel om goede participatie in te bedden. Beleidsmakers moeten bewuste keuzes maken welk type informatie ze beschikbaar stellen gedurende het participatietraject en in welke vorm. Met de juiste keuzes stel je betrokkenen beter in staat om te participeren tijdens het proces van beleid maken. In deze blog leggen we uit hoe openheid het mogelijk maakt om beleid met de samenleving te maken en wat digitale informatievoorziening hierin kan betekenen.

Behandel zzp’ers als zorgondernemers, niet als risico

Er zijn verschillende prangende vraagstukken over de bedrijfsvoering van zorgorganisatie in de langdurige zorg, waar niemand een pasklaar antwoord op heeft. Tegelijkertijd is er veel kennis te delen: waardevolle initiatieven, ervaringen, ideeën en visies die inspireren en richting kunnen geven. In een vierluik delen onderzoekers Dr. Martin Kartomo en Simon Heesbeen hun bevindingen uit gesprekken met dertien raden van bestuur en directeuren bedrijfsvoering. Elk vraagstuk is besproken aan de hand van een prikkelende stelling. In dit artikel staat centraal: “Met de juiste bedrijfsvoering is er voldoende ruimte voor de zzp’er in de zorg.” Een vervolg op ons eerdere artikel: Wet DBA pusht goed werkgeverschap.

Zorg & Sociaal

Knabbelen aan kinderrechten?

Dat de Asielnoodmaatregelenwet het bestaansrecht van sommige kinderen ontkent en hulp aan hen strafbaar stelt is zorgelijk. Gelukkig spreken veel burgers en beroepsgroepen zich hierover uit. Regelmatig is het echter minder evident wat ‘het goede’ is om te doen in het kader van het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK). Daarover gaat deze blog.

Zorg & Sociaal