Vroeger ontkenden we het bestaan van trauma op preverbale leeftijd en werden baby’s zelfs onverdoofd geopereerd. Ook seksueel misbruik werd gebagatelliseerd. Het trauma bestond niet of was zogenaamd aangepraat door behandelaren (verdrongen trauma’s of verborgen herinneringen), omdat ze er toch niet over konden praten. Tegenwoordig weten we beter en het onderzoek van Tsang voegt weer een stukje kennis toe aan de effecten van vroegkinderlijk trauma, die we serieus moeten nemen.

Psychotrauma

Psychotrauma is een algemene term voor het niet om kunnen gaan met een schokkende gebeurtenis, die ernstige stress en angst oplevert (2). De laatste jaren zijn de mechanismen in de hersenen en het stress systeem goed onderzocht. Dat trauma kan al rond de geboorte ontstaan (3) en leiden tot verminderde zelfregulatie (4).

Ook trauma bij jonge kinderen, door bijvoorbeeld geweld in de buurt (5) of seksueel misbruik in de vroege (pre-verbale) kindertijd, laat soms diepe sporen achter, met name door verminderde (sociaal-emotionele) zelfregulatie. Dat gebrek aan zelfregulatie leidt tot internaliserende problemen (angst, depressie) en externaliserende problemen (boosheid, agressie).

Niet ieder kind ondervindt dezelfde mate van gevolgen. Sommige kinderen zijn waarschijnlijk gevoeliger dan andere kinderen en ondervinden later meer problemen (differentiële gevoeligheid (6). Naar schatting zo’n 30 procent van de kinderen is extra gevoelig voor omgevingsinvloeden en ontwikkelt later meer problemen. Het lijkt erop dat er in de hersenen en met name in het limbische systeem een permanente (over) reactie op mogelijke dreiging ontstaat (7). Dat is precies wat Vionna Tsang in haar proefschrift over de slachtoffertjes van de zedenzaak vond.

Gevolgen zedenzaak Robert M.

Tsang onderzocht 45 kinderen van 42 ouders, op latere gevolgen van het seksueel misbruik door Robert M, over een langere periode. De resultaten lieten zien dat bij 28-38 procent van de kinderen sprake was van internaliserende problemen en bij 14-30 procent van externaliserende problemen. Bij deze kinderen was er ook sprake van aan misbruik gerelateerd seksueel afwijkend of grensoverschrijdend gedrag (21-49 procent). Ook vonden de onderzoekers in 40 procent problemen met de hechting. Ook ouders bleken veel stress te hebben: bij 27 procent van de ouders werd ondanks alle hulpverlening een vorm van een posttraumatische stres stoornis (PTSS) gevonden. Dit had waarschijnlijk ook invloed op de kinderen. Toch worden deze uitkomsten niet altijd serieus genomen.

Is (vroegkinderlijk) trauma een ‘woke’ opvatting?

In veel landen en in de wetenschappelijke literatuur (8) wordt vroegkinderlijk trauma tegenwoordig serieus genomen. Hanno Sauer schrijft echter in zijn recente boek (‘Moraal’, p. 313) over trauma dat onderhevig zou zijn aan betekenisverschuiving. Daar haken sommige mensen gretig op in. Zij komen telkens weer met het hardnekkige ‘hervonden herinneringenverhaal’ dat vroegkinderlijk trauma aangepraat zou zijn door therapeuten.

Pepijn van Erp (Skepsis) beschreef de grondlegger van de PTSS, Bessel van der Kolk bij ‘Zomergasten’ als een charlatan (9). Max Pam deed daar in de Volkskrant op 19 juli 2022 nog een schepje bovenop. Van der Kolk en veel andere wetenschappers hebben het niet over verdrongen trauma’s, maar over de invloed van vroegkinderlijk trauma op het stress-systeem en de gevolgen voor de ontwikkeling van kinderen. Renate Curfs van de Telegraaf trapte op 2 maart jl. ook al in die val door het weer te hebben over verdrongen herinneringen, aangepraat door therapeuten.

Uiteraard mag iedereen in onze democratie beweren wat hij wil en zelfs dat, in weerwil van wetenschappelijke kennis, de aarde plat is. Maar het ontkennen van veel wetenschappelijk bewijs doet slachtoffers, behandelaren en onderzoekers die vroegkinderlijk trauma wel serieus nemen geen goed en dat is schadelijk. De les van Vionna Tsang over het drama rond Robert M., maar ook de trauma’s van al die kinderen die in onveilige situaties leven, moeten we ter harte nemen, want die kinderen en hun ouders hebben er vaak de rest van hun leven last van.

Dat zijn we de samenleving, onze kinderen, hun ouders en behandelaren verplicht.

  1. Tsang, V. M. W. (2024). The deepest wounds are the immeasurable ones: The scars of the

  2. Amsterdam sexual abuse case. [Thesis, Universiteit van Amsterdam].

    1. https://www.ggzstandaarden.nl/zorgstandaarden/psychotrauma-en-stressorgerelateerde-stoornissen/over-psychotrauma-en-stressorgerelateerde-stoornissen

    2. 3. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/29729285/

      4. A. Marsman (2020). Voorbij dis-ease en dis-order: onderzoek naar de langdurige impact van tegenslag in de kindertijd in relatie tot geestelijke gezondheid (Universiteit Maastricht)

      5. https://acamh.onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1111/jcpp.13929

      6. Belsky J, Zhang X, Sayler K. Differential susceptibility 2.0: Are the same children affected by different experiences and exposures? Development and Psychopathology. 2022;34(3):1025-1033. doi:10.1017/S0954579420002205

      7. Avery, S., Clauss, J. & Blackford, J. The Human BNST: Functional Role in Anxiety and Addiction. Neuropsychopharmacol 41, 126-141 (2016). https://doi.org/10.1038/npp.2015.185

      8. https://www.researchgate.net/profile/Laura-Mandelli/publication/278161027_The_role_of_specific_early_trauma_in_adult_depression_A_meta-analysis_of_published_literature_Childhood_trauma_and_adult_depression/links/5ac5e9bca6fdcc051daf6d7b/The-role-of-specific-early-trauma-in-adult-depression-A-meta-analysis-of-published-literature-Childhood-trauma-and-adult-depression.pdf en: https://d1wqtxts1xzle7.cloudfront.net/67060743/ca5dd06660eebaf807edfa5760d9ab751958-libre.pdf?1620392500=&response-content-disposition=inline%3B+filename%3DTrauma_in_early_childhood_Empirical_evid.pdf&Expires=1710078983&Signature=ebqEXFMv0nEBgrS~w8f9tBeJ8zPezQ~hgco5c-~riw2QE2pjBaNwWuYVq8AKr3WDFgkGmKx6Yoq3yksBs5NOzb9nOIXevn5isvFvWU2CdxSgK~KRPIJ2EsxOD9BrGOmG3-Ag~njXWTiE7PDOvGhHxejdBG3GbNe0Z9eYOUfRlSedtC3IKoQmr6vHprkP~2-tJ1oVdv3Dv6S80WpFhRO6Ez-hzI1Xfj1eSH8cMUCFsZAICRJKHX72A1nMppGnH5bf4Lkm0om7hxjUUzGdTexgN1XtkQskirhcohSsIqVizP402djl-uKiu3jntxM7~BpJx5IPamidUmTcFtPu4kh2wQ__&Key-Pair-Id=APKAJLOHF5GGSLRBV4ZA

      9. https://kloptdatwel.nl/2022/07/12/bessel-van-der-kolk/

Over de auteurs

  • Peer van der Helm

    Peer van der Helm is sinds 2014 lector Residentiele Jeugdzorg van Hogeschool Leiden, en in 2021 is hij benoemd tot bijzonder hoogleraar onderwijs en zorg aan de Universiteit van Amsterdam. Hij doet samen met een team onderzoekers en docenten onderzoek naar het leef- en leerklimaat voor jongeren die het in onze samenleving minder getroffen hebben, bijvoorbeeld in de jeugdzorg, het speciaal onderwijs en gezinshuizen. Ook doet het lectoraat onderzoek naar het werkklimaat onder medewerkers van instellingen en het speciaal onderwijs. Het doel van dit onderzoek is het verbeteren van het klimaat in de instellingen om daarmee de ontwikkelingskansen van jongeren te vergroten. Om weer deel te nemen aan de samenleving, is het voor deze jongeren erg belangrijk van groot belang voor participatie in onze samenleving. Hij studeerde psychologie en promoveerde in 2011 aan de Vrije Universiteit Amsterdam op onderzoek naar het leefklimaat in de Justitiële Jeugdzorg.

Gerelateerd nieuws

Brede welvaart in Nederland licht gestegen; regionale verschillen blijven aanzienlijk

De brede welvaart is in 2024 licht gegroeid. Deze toename is vooral te danken aan hogere reële inkomens, meer baanzekerheid en het verdere herstel van het subjectief welzijn – oftewel hoe gelukkig en tevreden mensen zijn. Tegelijkertijd blijft de woontevredenheid een punt van zorg: deze is na jaren van daling ook in 2024 verder afgenomen. Regio's als het Gooi en Vechtstreek, Leiden en Bollenstreek en de Achterhoek behoren tot de koplopers in brede welvaart.

Asielopvang: lessen in bestuurlijke moed en draagvlak in tijden van polarisatie

De Spreidingswet, aangenomen in 2023, beoogt een eerlijkere verdeling van asielopvang over gemeenten. Hoewel de wet zijn eerste vruchten afwerpt, blijft het een gevoelig en gepolariseerd dossier. Irene van Eldik (senior adviseur sociaal domein), Julia van Neerrijnen (junior adviseur sociaal domein) en Robert Wester (senior managing consultant Openbaar bestuur en Managing Director EU) geven tips over wat gemeenten kunnen leren van de recente praktijk en hoe te zorgen dat je polarisatie niet in de hand werkt.

Zorg & Sociaal

Van transitie naar koersvastheid: wat tien jaar decentralisatie ons leerde

Tien jaar na de decentralisaties in het sociaal domein blijkt één les boven alles uit te steken: gemeenten met een heldere, doorleefde visie staan sterker in uitvoering, samenwerking en financiële grip.

Zorg & Sociaal

Waar publieke ruimtes verdwijnen, slinkt kansengelijkheid

In een samenleving waarin kansengelijkheid steeds hoger op de agenda staat, is het opvallend hoe weinig aandacht er is voor de fysieke plekken die sociale mobiliteit bevorderen. Bibliotheken verdwijnen, jongerencentra sluiten en scholen fuseren, waardoor mensen steeds verder moeten reizen om gebruik te kunnen maken van essentiële voorzieningen.